Πολ Κρούγκμαν: η τυραννία της Ελλάδας επί της Γερμανίας

Η Ελλάδα διευκόλυνε όσους ήθελαν
 ούτως ή άλλως να εφαρμόσουν
 πολιτικές λιτότητας,
υποστηρίζει ο οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν

Δύο διαφορετικές υποθέσεις γύρω από την καταστροφική στροφή προς τη λιτότητα του 2010

«Όχι δεν έχω τρελαθεί» γράφει ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, σε ένα άρθρο που φέρει τον τίτλο «Η τυραννία της Ελλάδας επί της Γερμανίας» και δημοσιεύτηκε στο μπλογκ του στον ιστότοπο της αμερικανικής εφημερίδας The New York Times. Και εξηγεί: «Πρόκειται για τον τίτλο του κλασσικού βιβλίου της Ελάιζα Μάριαν Μπάτλερ στο οποίο υποστηρίζει ότι ο γερμανικός πολιτισμός είναι βασισμένος σε μία εμμονή για την αρχαία Ελλάδα, η οποία δεν έχει τίποτε να κάνει με τα σημερινά προβλήματα μακροοικονομικής πολιτικής».

Όπως λέει ο Κρούγκμαν στο άρθρο του, αυτός ο τίτλος του ήρθε στο μυαλό όταν διάβασε ένα κείμενο του καθηγητή Μακροοικονομίας στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Σάιμον Ρεν Λούις, σχετικά με δύο διαφορετικές υποθέσεις γύρω από την καταστροφική στροφή προς τη λιτότητα του 2010. Όπως λέει, η μία υπόθεση, είναι ότι επρόκειτο απλά για κακή τύχη: η Ελλάδα κατέρρευσε στα τέλη του 2009 και σύντομα η πολιτική συζήτηση βασίστηκε σε λάθος συμπεράσματα.

«Μπορεί κανείς να αποκαλέσει αυτή την ελληνοποίηση της συζήτησης την τυραννία της Ελλάδας, όχι τόσο επί της Γερμανίας αλλά επί του ΟΟΣΑ στο σύνολό του» γράφει ο Κρούγκμαν.
Η άλλη υπόθεση είναι ότι η Ελλάδα λειτούργησε σαν ένα χρήσιμο εργαλείο για τους ανθρώπους που θα έστρεφαν την πολιτική στον λάθος δρόμο ούτως ή άλλως. Αν δεν ήταν η Ελλάδα, θα έβρισκαν μία άλλη δικαιολογία.

«Ας αναλογιστούμε το γεγονός ότι ο Νικ Κλεγκ, διακήρυξε ότι τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα συνιστούν επιχείρημα για τις πολιτικές λιτότητας» προσθέτει ο διάσημος οικονομολόγος.
Και καταλήγει: «Υποστηρίζω περισσότερο τη δεύτερη υπόθεση, όχι απλά για τους λόγους που αναφέρει ο Ρεν Λούις, αλλά εξαιτίας όσων άκουγα το φθινόπωρο του 2009, προ Ελλάδας: συγκεκριμένα, ότι ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση Ομπάμα, και παρά το πολύ χαμηλό κόστος δανεισμού, πολλοί αξιωματούχοι είχαν καταφέρει να πείσουν τους εαυτούς τους και ο ένας τον άλλον, ότι η δημοσιονομική κατάσταση των ΗΠΑ ήταν εύθραυστη. Πράγματα που είχαν ακούσει και άλλοι.
Η Ελλάδα σίγουρα τους διευκόλυνε. Αλλά η αποφασιστικότητά τους να ασχολούνται τόσο πολύ με το έλλειμμα, παρά τη μαζική ανεργία, είναι βαθιά».

tovima.gr