Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Οι 48 ώρες (με το κτήνος) στο σφαγείο της Μιχαήλ Βόδα

Δεν ομολόγησε ποτέ ότι σκότωσε τη μικρή Αννυ, ωστόσο ο 27χρονος πατέρας-Χάνιμπαλ περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια (προανακριτικά στους αστυνομικούς αλλά και απολογούμενος) όσα φρικιαστικά έκανε στο κορμάκι της νεκρής κόρης του, προκειμένου να την «εξαφανίσει».

Ο αδίστακτος Βούλγαρος φέρεται ότι περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια το 48ωρο της απόλυτης παράνοιας στο υπόγειο διαμέρισμα-«σφαγείο» της Μιχαήλ Βόδα, δηλαδή τη διαδικασία τεμαχισμού, κάνοντας ακόμα και τους πολύπειρους αστυνομικούς να λυγίσουν.
Οπως κατά πληροφορίες ισχυρίστηκε, το μυαλό του θόλωσε («μόλις το παιδί πέθανε») και νόμιζε «ότι επειδή ήταν Πάσχα, ο Θεός θα το αναστήσει. Είχα τρελαθεί και νόμιζα ότι το παιδί θα ξαναζωντανέψει».


«Αυτά που σας είπα μέχρι τώρα δεν είναι αλήθεια. Νιώθω την ανάγκη να (σας) πω ό,τι ακριβώς έγινε γιατί θέλω να το βγάλω από μέσα μου. Πριν τρεις μήνες περίπου νοικιάσαμε με τη Δήμητρα το διαμέρισμα στο υπόγειο στη Μιχαήλ Βόδα. Στις 20 Μαρτίου περίπου η Δήμητρα έφυγε για Γερμανία και κράτησα εγώ την κορούλα μας που την αγαπούσα πολύ. Μαζί περνούσαμε καλά και με ό,τι λεφτά είχα της έπαιρνα παιχνίδια και ρούχα. Ακόμη, αν και πίνω ναρκωτικά χρόνια, προτιμούσα να αγοράζω πράγματα γι' αυτή. Απ' όταν έφυγε η γυναίκα μου από το σπίτι, ήρθε στο σπίτι να τον φιλοξενήσω ένας φίλος μου από τη Βουλγαρία που τον λένε Νικολάι».


ΕΡΩΤΗΣΗ: Αναγνωρίζεις τα άτομα που σου δείχνουμε στη φωτογραφία; (Γίνεται μνεία ότι στον κατηγορούμενο επιδεικνύεται φωτογραφία η οποία εκτυπώθηκε με την από 29-4-2015 έκθεση εκτύπωσης φωτογραφίας από ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης).

ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Αυτός που είναι τέρμα δεξιά είναι ο Νικολάι, που σας είπα. Οι άλλοι δύο κάτι άλλοι Βούλγαροι. Δύο ή τρεις μέρες πριν τη Μεγάλη Παρασκευή, 9-4-2015, το παιδάκι μου ενώ κοιμόταν άρχισε να ανασαίνει βαριά και να φαίνεται σαν να έχει κάτι. Μάλιστα ο φίλος μου ο Νικολάι μού έλεγε ότι το παιδί είχε κάποιο πρόβλημα. Εγώ στην αρχή πίστεψα ότι δεν ήταν κάτι σοβαρό, αλλά επειδή συνέχισε να μην είναι καλά μέχρι και τη Μεγάλη Πέμπτη 8-4-2015, αποφάσισα το επόμενο πρωινό να το πάω στο νοσοκομείο.

«Είδα ότι είχε μπλε χείλη»

Επεσα για ύπνο το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, ενώ ο Νικολάι κοιμήθηκε στο διπλανό δωμάτιο. Η μικρή κοιμόταν στο δωμάτιο μαζί με εμένα. Εγώ με τον Νικολάι, το βράδυ της Πέμπτης, κοιμηθήκαμε κατά τις 3.00 το πρωί. Ξύπνησα κατά τις 11.30 με 12.00, γύρισα στην κορούλα μου, είδα ότι είχε μπλε χείλη και αμέσως κατάλαβα ότι κάτι κακό είχε συμβεί. Την κούνησα πιστεύοντας ότι θα ξυπνήσει, όμως το κορμάκι της ήταν σαν πέτρα. Τότε φοβήθηκα πολύ, δεν την ακούμπησα και την άφησα εκεί στον καναπέ μέχρι το βράδυ γιατί δεν ήξερα τι να κάνω. Ο Νικολάι δεν ήταν στο σπίτι. Είχε πάει στη δουλειά του. Οσο περνούσε η μέρα φοβόμουν όλο και πιο πολύ και σκεφτόμουν ότι ΑΝ το έλεγα στη Δήμητρα, που αγαπούσε και αυτή πάρα πολύ το παιδάκι μας, θα με κατηγορούσε που δεν το πρόσεξα για να το σώσω. Το πρωί του Σαββάτου ξύπνησα κατά τις 7.00 και αποφάσισα να κόψω το κορμάκι του σε μικρά κομμάτια. Αφού αποφάσισα να το κόψω σε μικρά κομματάκια, πήρα το κορμάκι του από τον καναπέ, το μετέφερα στο μπάνιο και το έβαλα μέσα σε μια πράσινη μεγάλη λεκάνη.

«Πρώτα την έκοψα στα δύο»

- Στο σημείο αυτό γίνεται λεπτομερής αναφορά του τεμαχισμού του πτώματος 
 αλλά λόγω του ότι είναι άκρως σοκαριστική δεν δημοσιεύεται εδώ.


Για να μην καταλάβει κάποιος κάτι, αγόρασα καινούργιες λεκάνες, σφουγγαρίστρα και ένα μαχαίρι. Αφού σιγουρεύτηκα ότι τελείωσα, τότε είπα του Νικολάι να έρθει σπίτι να μείνει, γιατί με πίεζε και ήθελε να τον φιλοξενήσω.

Οταν ήρθε σπίτι, του έκανε εντύπωση που η τουαλέτα ήταν τόσο καθαρή. Επειδή εγώ ήθελα πολύ να μιλήσω σε κάποιον, αποφάσισα να του πω τι έγινε. Αυτός όμως επειδή με έβλεπε να είμαι λίγο διστακτικός στην αρχή, με είπε να πάμε να «γίνουμε» και μετά να μιλήσουμε. Μόλις αγοράσαμε πρέζα, ξεκίνησα να του λέω όλα όσα σας είπα. Αυτός τελειώνοντας μου είπε ότι είχε καταλάβει ότι κάποιο πρόβλημα υγείας είχε το παιδί και δεν ήταν καλά. Τότε αυτός μου υποσχέθηκε ότι δεν πρόκειται να πει τίποτα σε κανέναν, λέγοντάς μου πως ό,τι είπαμε θα μείνει εδώ.

Ολο αυτό το διάστημα που μιλούσαμε στο τηλέφωνο με τη Δήμητρα και με ρωτούσε για τη μικρή, της απαντούσα ότι είναι μια χαρά και ότι το παιδί το πρόσεχε η μάνα μου. Αν και με ρωτούσε ποιο είναι το νούμερο της μάνας μου για να μιλήσει με τη μικρή, εγώ της έλεγα ότι θα της το έδινα αργότερα.

«Αποφάσισα να πω ψέματα»

Οταν τελικά επέστρεψε η Δήμητρα, της είπα ψέματα ότι χάθηκε στις 19-4-2015 και της είπα ότι θα είναι καλύτερο για μας να πάμε στη Βουλγαρία. Πράγματι, την ίδια μέρα που γύρισε η Δήμητρα από τη Γερμανία, στις 22-4-2015, φύγαμε και πήγαμε στη Βουλγαρία. Ομως εκεί καθίσαμε μόνο μία μέρα και στις 24-4-2015 γυρίσαμε στην Αθήνα. Γυρίσαμε γιατί η Δήμητρα ήθελε να ψάξει το παιδί. Τελικά αφού δεν μπορούσα να κάνω κάτι για να την εμποδίσω να δηλώσει την εξαφάνιση του παιδιού, αποφάσισα να πω ψέματα σε όποιον με ρωτούσε από κει και πέρα.

Θέλω να σας πω ότι το κοριτσάκι μου το αγαπούσα πάρα πολύ και ακόμα και αν τσακωθήκαμε με τη Δήμητρα κάποιες φορές, τη μικρή ποτέ δεν τη φώναξα ούτε τη χτύπησα. Θέλω να πως επίσης ότι ούτε η γυναίκα μου ούτε ο Διογένης ξέρει τίποτα από αυτά. Επίσης, είχαν ένα αμάξι, μια BMW, με πινακίδες κυκλοφορίας CA7790OPP. Με αυτό το αμάξι, πριν από δύο τρεις μήνες περίπου, ενώ βρισκόμουν στην Αχαρνών, πέρασε ένα μηχανάκι, ένα παπάκι HONDA ASTREA με δύο άτομα, STOP και χτύπησαν πάνω στην πόρτα μου. Απ' ό,τι είδα δεν έπαθαν κάτι.

Ο οδηγός της μηχανής με πρόλαβε πιο κάτω και μου ζητούσε λεφτά. Εγώ του έδωσα τον αριθμό του κινητού μου τηλεφώνου και του είπα ότι θα τα λέγαμε την επόμενη ημέρα. Επειδή φοβήθηκα, πήρα το αμάξι, το οποίο δεν είναι στο όνομά μου, το πήγα στη Βουλγαρία, στο χωριό μου, το άφησα εκεί και όταν συνέβη αυτό με την κόρη μου, πήρα τηλέφωνο τον αδερφό της Δήμητρας και του είπα να βγάλει τις πινακίδες. Το αμάξι είναι παρκαρισμένο σε έναν δρόμο της Σόφιας, τον οποίο δεν γνωρίζω.



______________________________________________________________

Οι λεπτομέρειες που έχουν αφαιρεθεί,υπάρχουν ( για όσους έχουν γερά νεύρα)
 στην πιο κάτω διεύθυνση

espressonews



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου