Στον Εισαγγελέα 33 εισπρακτικές εταιρίες: Γιατί κατηγορούνται

Τουλάχιστον 33 εισπρακτικές εταιρείες και πάνω από 40 στελέχη τους καλούνται ως ύποπτοι από την Εισαγγελία Πρωτοδικών, στο πλαίσιο δικαστικής έρευνας για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν σε βάρος δανειοληπτών.
Η έρευνα, που βρίσκεται πλέον σε προχωρημένο στάδιο, αντικατοπτρίζει τη διάθεση της ελληνικής Δικαιοσύνης να «θωρακίσει» τους πολίτες, ενόψει και της πώλησης των «κόκκινων» δανείων σε ξένα funds, κάτι που θα επιτείνει τις οχλήσεις και τις πιέσεις.

 Μάλιστα, ήδη έχουν εκδοθεί και δικαστικές αποφάσεις σε δικαστήρια χαμηλότερoυ βαθμού που καταδικάζουν τις εισπρακτικές εταιρείες για τη χρήση των στοιχείων καταθετών τραπεζών.

Είναι η πρώτη έρευνα που φτάνει σε βάθος και οργανωμένα για το μείζον αυτό πρόβλημα, αφού έως σήμερα οι καταγγελίες ήταν μεμονωμένες. Σε αυτό συνέτεινε το γεγονός ότι το ΣΔΟΕ άνοιξε τραπεζικούς λογαριασμούς φυσικών προσώπων και τους συνέδεσε με εισπρακτικές,«ξεπαγώνοντας» μια έρευνα που ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια. Τότε έγιναν καταγγελίες του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, με απόφαση του τότε προέδρου, Δημήτρη Παξινού, οι οποίες όμως προσδιόριζαν μόνο εγκληματικές πράξεις, γεγονός που οδηγούσε την έρευνα στο μηδέν, καθώς δεν μπορούσαν να προσωποποιηθούν τα διερευνώμενα αδικήματα.

Η έρευνα για πρώτη φορά διαπιστώνει ότι δανειολήπτες αλλά και μικροοφειλέτες του «πλαστικού» χρήματος πιέζονταν ασφυκτικά να πληρώσουν –και φυσικά οι συγκεκριμένες εισπρακτικές εταιρείες να λάβουν την προμήθειά τους– σε τέτοιον βαθμό, που οι πιέσεις αυτές έχουν πάρει διαστάσεις σοβαρών ποινικών αδικημάτων!

Τουλάχιστον 33 εισπρακτικές εταιρείες και πάνω από 50 άτομα –ανάμεσά τους δικηγόροι και μέλη του ΔΣ των εισπρακτικών εταιρειών–καλούνται να δώσουν εξηγήσεις με την ιδιότητα του υπόπτου για αδικήματα κακουργηματικής μορφής, μεταξύ των οποίων και η νομιμοποίηση προϊόντων από εγκληματικές ενέργειες («ξέπλυμα»).

Οι ύποπτοι καλούνται να δώσουν ανωμοτί εξηγήσεις για τουλάχιστον τέσσερα αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος και συγκεκριμένα για:

Παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, με την επιβαρυντική μορφή του άρθρου 22 παρ. 4 και 6, επειδή προκύπτει σκοπός οφέλους.

Παράνομη βία

Εκβίαση

Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, που αφορά το παράνομο περιουσιακό όφελος το οποίο αποκόμισαν οι εισπρακτικές εταιρείες.

Να σημειωθεί ότι ο νόμος που προβλέπει τη λειτουργία εισπρακτικών εταιρειών θέτει ορισμένα κριτήρια και προϋποθέσεις, όπως ότι:

Η όχληση επιτρέπεται μόνο μετά την πάροδο 10 ημερών από τότε που η απαίτηση κατέστη ληξιπρόθεσμη και μόνο συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ, ενώ απαγορεύεται η διαβίβαση στοιχείων σε τρίτους και, επιπλέον, ότι ναι μεν οι κλήσεις καταγράφονται, αλλά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν δικαστικά προς βλάβη του οφειλέτη.

Παράλληλα, διατηρείται ηλεκτρονικό αρχείο το οποίο μπορεί να ζητήσει ο οφειλέτης για να στραφεί εναντίον των εταιρειών με καταγγελία, ενώ είναι παράνομο οι εισπρακτικές εταιρείες, αφού καταγράφουν τις συνομιλίες με τους οφειλέτες, στη συνέχεια να συντάσσουν «πρακτικά», τα οποία εμφανίζουν ως απόδειξη νέας συμφωνίας για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμης οφειλής!

Χαρακτηριστικές είναι ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις ποινικού κολασμού υποθέσεων:

1.Υπάλληλοι εισπρακτικής εταιρείας απαιτούσαν την καταβολή οφειλών από πολίτες με μεθόδους απειλητικές και εκβιαστικές, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να ασκηθεί κακουργηματική ποινική δίωξη εναντίον τους και η υπόθεση να καταλήξει στον ανακριτή.

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας καταδίκασε σε φυλάκιση ενός έτους τον αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και διευθύνοντα σύμβουλο μεγάλης εισπρακτικής εταιρείας, καθώς έκρινε ότι είναι παράνομο να καταθέτει αιτήσεις διαταγής πληρωμών, ασφαλιστικών μέτρων κ.λπ. ενώπιον των δικαστικών αρχών, αφού αυτό είναι έργο που μπορεί να ασκήσει αποκλειστικά δικηγόρος (άρθρο 39 παράγραφος 1 του Κώδικα Δικηγόρων) και όχι εμπορική εταιρεία.

Το Ειρηνοδικείο της Αθήνας, με την υπ. αριθμ. 3383/2012 απόφασή του, δικαίωσε πολίτη ο οποίος είχε στραφεί κατά εισπρακτικής εταιρείας, διεκδικώντας την επιδίκαση αποζημίωσης για ηθική βλάβη που υπέστη από τις παράνομες πρακτικές που εφάρμοζε η εταιρεία εις βάρος του.

Ηυπ. αριθ. 96/2016 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών αποζημίωσε δανειολήπτη και καταδίκασε την τράπεζα στην καταβολή του ποσού των 6.000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική του βλάβη για τη διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε εισπρακτική εταιρεία χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του οφειλέτη. Ο συγκεκριμένος οφειλέτης είχε αιτηθεί το 2008 τη χορήγηση πιστωτικής κάρτας από την τράπεζα και γνωστοποίησε στην τελευταία τα απλά προσωπικά δεδομένα του, που ήταν αναγκαία για την κατάρτιση της αντίστοιχης σύμβασης, ήτοι το όνομα, το επώνυμο, το πατρώνυμο, την ημερομηνία γέννησης, τον αριθμό δελτίου ταυτότητας, τη διεύθυνση κατοικίας, τον αριθμό τηλεφώνου και το επάγγελμα.

Αποδείχθηκε ότι η τράπεζα, που είχε υπογράψει με εισπρακτική εταιρεία τη μεταξύ τους σύμβαση παροχής υπηρεσιών –λόγω ανώμαλης εξέλιξης της ενοχής από την ως άνω πιστωτική κάρτα, ήτοι υπερημερίας του δανειολήπτη–διαβίβασε, χωρίς την προηγούμενη οφειλόμενη, κατ’ άρθρο 11 Ν. 2472/1997 και της, κατ’ εξουσιοδότηση αυτού, εκδοθείσας υπ. αρ. 1/1999 κανονιστικής πράξης της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΦΕΚ 555 Β76.5.1999) ενημέρωσή του, τα ως άνω (απλά) προσωπικά δεδομένα του έως και το ύψος της ληξιπρόθεσμης οφειλής του, στην ως άνω εταιρεία, η οποία προέβη σε χρήση αυτών, καλώντας τον τηλεφωνικά, διά προστηθέντος υπαλλήλου της, στις 17/2/2015.

Σημειώνεται, δε, ότι πριν από κάθε γνωστοποίηση των προσωπικών δεδομένων των πελατών-οφειλετών οποιασδήποτε τράπεζας ή άλλης εταιρείας σε εισπρακτική εταιρεία για την περαιτέρω διευθέτηση οφειλής μέσω εισπρακτικής, η τράπεζα ή όποια άλλη πιστώτρια εταιρεία οφείλει να ενημερώσει τον πελάτη-οφειλέτη της ότι πρόκειται να μεταβιβάσει τα στοιχεία της οφειλής του, το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή του, δηλαδή τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του.

Καταγγελίες

Για να γνωρίζουν οι πολίτες, είναι ενδιαφέρουσες δύο σχετικές καταγγελίες:

1.Σύμφωνα με μαρτυρία μικροοφειλέτη, ο οποίος ζήτησε τον αριθμό μητρώου που έχει ο δικηγόρος στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών προκειμένου να επαληθεύσει εάν πρόκειται για δικηγόρο «μαϊμού» ή όχι, η εισπρακτική εταιρεία δεν του το έδωσε (όπως και κανένα άλλο στοιχείο του δικηγόρου), ενώ απάντησε ότι θα επικοινωνήσει ο δικηγόρος με τον μικροοφειλέτη.

Σε άλλη περίπτωση, υπάλληλοι εισπρακτικής εταιρείας καλούσαν τηλεφωνικά σε σταθερά αλλά και σε κινητά τηλέφωνα τους μικροοφειλέτες πολύ πριν από την ημερομηνία λήξης της δόσης, ενδιαμέσως και λίγο πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία, ακόμη και σε ακατάλληλες ώρες (ώρες κοινής ησυχίας κ.λπ.) ή σε επαγγελματικούς χώρους όπου ο μικροοφειλέτης δεν μπορεί να μιλήσει, ενώ, σύμφωνα με άλλη μαρτυρία, ενοχλήθηκε και οφειλέτης που ήταν ασθενής!

fimes