Μπορεί το ψέμα να είναι κατακριτέο στις σύγχρονες κοινωνίες, ωστόσο οι ειδικοί υπολογίζουν ότι οι άνθρωποι ακούν (και αντιστοίχως, λένε) από 10 έως 200 ψέματα κάθε ημέρα. Γεγονός που αποδεικνύει, μεταξύ άλλων, ότι ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά ικανός στην τέχνη της εξαπάτησης. Υπάρχει, λοιπόν, τρόπος να ζήσουμε μία ζωή χωρίς να ακούμε ψέματα;
Πιθανότατα, όχι. Ωστόσο, ο Noah Zandan, ιδρυτής και διευθύνοντας σύμβουλος της εταιρείας παροχής υπηρεσιών επικοινωνίας, Quantified Communications, υπάρχει τουλάχιστον ένας τρόπος για να αναλύσουμε τα ψέματα, με βάση την επιστήμη της επικοινωνίας, για να γίνουμε καλύτεροι στον εντοπισμό τους.
Ο Zandan είναι ο συγγραφέας του μαθήματος του TED-Ed "Η γλώσσα του ψέματος", στο οποίο αποκαλύπτει -με βάση την ανωτέρω ανάλυση- τα 4 πράγματα που κάνουν οι ψεύτες σε μία προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τον συνομιλητή τους. Σε περίπτωση που δεν θέλεις να ξανά εξαπατηθείς, τσέκαρε:
Ο λόγος που λέμε ψέματα, η αχίλλειος φτέρνα των ψευτών
Όπως σημειώνει ο Zandan στο σχετικό μάθημα, "οι άνθρωποι λέμε ψέματα, εν μέρει για να δημιουργήσουμε μία καλύτερη εικόνα του εαυτού μας, συνδέοντας τις φαντασιώσεις μας για το πρόσωπο που θέλουμε να είμαστε και όχι για το πρόσωπο που είμαστε". Αυτή ακριβώς η λεπτομέρεια, είναι εκείνη η οποία οδηγεί στον ευκολότερο εντοπισμό ενός ψεύτη.
Ο λόγος είναι, σύμφωνα με τον Zandan, ότι οι ιστορίες με βάση τη φαντασία μας είναι ποιοτικά διαφορετικές από εκείνες που βασίζονται σε πραγματικές εμπειρίες. “Η δημιουργία μίας ψευδούς ιστορίας χρειάζεται δουλειά και οδηγεί σε διαφορετικά μοτίβα χρήσης της γλώσσας", λέει ο ειδικός και εξηγεί τα τέσσερα ποιο κοινά από αυτά.
Τα 4 πιο κοινά μοτίβα στον λόγο ενός ψεύτη
Αναφέρεται στον εαυτό του λιγότερο
Οι ψεύτες, όταν λένε ένα ψέμα, είναι πιο πιθανό να αποστασιοποιηθούν από την παραπλανητική τους δήλωση, μιλώντας ή γράφοντας περισσότερο για τους άλλους και όχι για τον εαυτό τους. Όταν αναγκάζονται να μιλήσουν για αυτούς, συχνά αναφέρονται στον εαυτό τους στο τρίτο πρόσωπο.
Παράδειγμα: Ο ψεύτης είναι πιθανότερο να πει "Κανένα πάρτι δεν πραγματοποιήθηκε σε αυτό το σπίτι" αντί του "Δεν έκανα πάρτι εδώ".
Τείνει να είναι περισσότερο αρνητικός
Όσο κι αν δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε, στο επίπεδο του υποσυνείδητου, οι ψεύτες αισθάνονται ένοχοι για τα ψέματά τους. Ως αποτέλεσμα, χρησιμοποιήσουν περισσότερο εκφράσεις με αρνητική χροιά και μάλιστα, τονίζουν τα αρνητικά στοιχεία του λόγου τους πιο πολύ.
Παράδειγμα: Ο ψεύτης είναι πιθανότερο να πει "Η ηλίθια μπαταρία του τηλεφώνου μου άδειασε. Το μισώ αυτό το πράγμα" αντί ενός απλού "Έμεινα από μπαταρία”.
Απλοποιεί τις ιστορίες του σχετικά με γεγονότα
Οι ψεύτες όταν διηγούνται μία ιστορία, τείνουν να την απλοποιούν, γιατί οι εγκέφαλοί μας δυσκολεύονται περισσότερο να χτίσουν μία πολύπλοκη διήγηση, όταν αυτή δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Ο Zantan σημειώνει πως χρειάζεται να προσέχουμε, όταν ακούμε υπεραπλουστευμένες εξηγήσεις.
Παράδειγμα: Ο Bill Clinton, όταν ρωτήθηκε για το σκάνδαλο με τη Monica Lewinski, επέμεινε σε μία απλή (και όπως αποδείχθηκε, ψευδή) ιστορία, αδυνατώντας ενδεχομένως να δώσει μία πιο λεπτομερή απάντηση, επειδή δεν είχε πραγματικά γεγονότα τα οποία να στηρίζουν όσα ήθελε να πει. "Δεν είχα σεξουαλικές σχέσεις με αυτήν τη γυναίκα", ήταν τα λόγια του.
Χρησιμοποιούν μεγάλες προτάσεις
Παρά το γεγονός ότι απλοποιούν τις ιστορίες τους, οι ψεύτες τείνουν να τις ντύνουν με περιττές και αποπροσανατολιστικές λέξεις, οι οποίες ουσιαστικά δεν λένε κάτι νέο -απλώς, κάνουν τις προτάσεις να ακούγονται πιο "εντυπωσιακές".
Παράδειγμα: Ο Richard Nixon, απαντώντας σε ερώτηση για το σκάνδαλο Watergate, είπε: "Μπορώ να πω κατηγορηματικά ότι αυτή η έρευνα υποδεικνύει ότι κανείς στον Λευκό Οίκο, κανείς σε αυτή την κυβέρνηση, ο οποίος δουλεύει τώρα για εμάς, δεν ήταν αναμεμειγμένος σε αυτό το παράξενο περιστατικό". Όπως αποδείχθηκε, έλεγε ψέματα.
pathfinder
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου