Το θέμα είναι και γεωγραφικό: καθώς άργησα να τις ανακαλύψω, πάντα ασκούσαν πάνω μου μια ιδιαίτερη έλξη.
Ανακάλυψα την Κοζάνη πολύ πρόσφατα.
Σε ένα παλαιότερο ταξίδι - αστραπή, περαστικός από την πόλη, είχα εκτιμήσει τη ζωντάνια της, αλλά μέχρι εκεί. Φέτος, με λίγο περισσότερο χρόνο στις αποσκευές μου, κατάφερα να «νιώσω» λίγο καλύτερα τον παλμό της. Η Κοζάνη του 2014 είναι μια νέα πόλη. Η μεταπολεμική ανοικοδόμηση αλλά και η ευκολία με την οποία δόθηκαν άδειες κατεδαφίσεων μετά τον ισχυρό σεισμό του 1995 σάρωσαν τα ίχνη της οθωμανικής πόλης αλλά και των νεότερων περιόδων.
Σήμερα το «βάρος» μιας αποσπασματικής εικονογραφίας της παλιάς Κοζάνης σηκώνουν υποχρεωτικά τα ελάχιστα εναπομείναντα αρχοντικά: το Δρίζειο (στεγάζει το Δημοτικό Ωδείο της πόλης), το Επισκοπείο (έδρα της Μητρόπολης Κοζάνης-Σερβίων), το αρχοντικό Λασσάνη (Δημοτική Χαρτοθήκη σήμερα), το αρχοντικό Βούρκα (γίνονται προσπάθειες να καταστεί επισκέψιμο), ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Νικολάου (1664) και το κτίριο του Λαογραφικού Μουσείου.
Η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες ιστορικές βιβλιοθήκες της χώρας. Στα «πρέπει» μιας επίσκεψης στην Κοζάνη, η Δημοτική Χαρτοθήκη, η βόλτα στο γειτονικό Βελβεντό, όπου μπορεί να δοκιμάσει κανείς τοπικά εδέσματα και κρασί, όπως και στα βυζαντινά κάστρα στα Σέρβια. Αν είστε φίλος του βιομηχανικού τουρισμού, βρίσκεστε στο στοιχείο σας: επισκεφθείτε τις πρώην εγκαταστάσεις της ΑΕΒΑΛ στην Πτολεμαΐδα και ξεναγηθείτε στους υπό λειτουργία σταθμούς της ΔΕΗ.
Αλλά η Κοζάνη είναι μια άλλη πόλη μετά την κατασκευή της Εγνατίας καθώς προσφέρεται σαν ιδανική βάση για την εξερεύνηση της ευρύτερης περιοχής με δυτικό άκρο τα Ιωάννινα και βόρειο τις Πρέσπες. Αν είστε Αθηναίος οι (νέες) αποστάσεις είναι για γέλια. Με την καλή έννοια.
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου