Και τα δύο είδη, παρότι έχουν το ίδιο όνομα, διαφέρουν σημαντικά στα υλικά παρασκευής και, ως εκ τούτου, στα θρεπτικά συστατικά τους. Πιο συγκεκριμένα ο χαλβάς «του μπακάλη» αποτελείται από ταχίνι και γλυκόζη ενώ ο σιμιγδαλένιος από σιμιγδάλι, ζάχαρη, λάδι και αμύγδαλα ή άλλους ξηρούς καρπούς.
Ο χαλβάς από ταχίνι
Το είδος αυτό είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά ενώ περιέχει επτά φορές περισσότερη πρωτεΐνη από το σιμιγδαλένιο και, μάλιστα, η πρωτεΐνη του είναι υψηλής βιολογικής αξίας. Λόγω αυτού του γεγονότος, ο χαλβάς από ταχίνι μπορεί να υποκαταστήσει, εν μέρει, το κρέας αλλά και να βοηθήσει στη μείωση της κατανάλωσης του από ανθρώπους που επιλέγουν να νηστέψουν για κάποιες ημέρες ή που είναι full time χορτοφάγοι.Ένα άλλο σημείο όπου ο χαλβάς από ταχίνι υπερτερεί είναι η περιεκτικότητά του σε ωφέλιμες για το καρδιαγγειακό σύστημα αντιοξειδωτικές ουσίες, ανάμεσά τους οι λιγνάνες, η βιταμίνη Ε και το σελήνιο καθώς επίσης και ικανοποιητικές ποσότητες σιδήρου, μαγνησίου και καλίου. Τα τρία τελευταία μικροθρεπτικά συστατικά είναι ιδιαίτερα σημαντικά για την υγεία αλλά και την καλή λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι η υψηλή πρόσληψη καλίου βοηθά στην καλύτερη ρύθμιση της πίεσης -άρα και στην πρόληψη της υπέρτασης- ενώ το μαγνήσιο στην καλύτερη λειτουργία του μυϊκού και νευρικού συστήματος.
Μάθε ακόμη ότι: 100 γραμμάρια χαλβά καλύπτουν το 25% των ημερήσιων αναγκών σε πρωτεΐνη ενός ατόμου με βάρος 70 κιλών με μέτρια φυσική δραστηριότητα.
Τα πολύτιμα λιπαρά από το ταχίνι
Αν κι έχουμε εξοβελίσει από τη διατροφή μας τα λιπαρά, εντούτοις αποτελούν ένα θρεπτικό συστατικό που είναι απαραίτητο σε μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Για την ακρίβεια, ορισμένα λιπαρά οξέα που περιέχονται στο ταχίνι θεωρούνται απαραίτητα για τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, αφού ο ίδιος δεν μπορεί να τα συνθέσει -αυτά είναι τα λεγόμενα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Ο χαλβάς από ταχίνι περιέχει σημαντικές ποσότητες λιπαρών οξέων αυτού του είδους, η κατανάλωση των οποίων έχει συσχετισθεί σε πολλά ερευνητικά αποτελέσματα με την μείωση της χοληστερόλης. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και πολλοί γιατροί συστήνουν την κατανάλωση ταχινιού σε υπερχοληστερολαιμικούς.
Χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε νερό που αναφέραμε και προηγουμένως,
περιέχει λιγότερες θερμίδες σε σχέση με το χαλβά από ταχίνι.
Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς
Ο χαλβάς που φτιάχνουμε από σιμιγδάλι υστερεί από άποψη θρεπτικών συστατικών σε σχέση με αυτόν από ταχίνι και ο λόγος είναι η μεγάλη περιεκτικότητά του σε νερό (σ.σ. ο σιμιγδαλένιος έχει 63% υγρασία). Επιπλέον, το είδος αυτό περιέχει μικρή ποσότητα πρωτεϊνών, οι οποίες μάλιστα δεν είναι υψηλής βιολογικής αξίας. Από την άλλη, βέβαια, το ελαιόλαδο που χρησιμοποιείται για την παρασκευή του αποτελεί μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης Ε και περιέχει πληθώρα αντιοξειδωτικών στοιχείων όπως οι πολυφαινόλες. Παράλληλα, οι ξηροί καρποί που μπορεί να περιλαμβάνει προσφέρουν κι αυτοί με τη σειρά τους ποικιλία βιταμινών και ιχνοστοιχείων.Ωστόσο, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς δεν είναι κενός θρεπτικών στοιχείων και είναι σαφώς πιο υγιεινός σε σχέση με άλλα είδη γλυκού, όπως αυτά που έχουν βούτυρο και πολλά αυγά. Επιπλέον, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε νερό που αναφέραμε και προηγουμένως, περιέχει λιγότερες θερμίδες σε σχέση με το χαλβά από ταχίνι (σ.σ. για την ακρίβεια, περίπου 2,5 φορές λιγότερες).
Η ετυμηγορία
Πρόκειται για δύο θρεπτικά, αρωματικά και γευστικά γλυκά χωρίς κορεσμένα λιπαρά τα οποία είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό. Υπό τη βασική προϋπόθεση, φυσικά, ότι τα καταναλώνουμε με μέτρο – ιδανικά ως σνακ ανάμεσα στα γεύματα και όχι ως επιδόρπιο.
AskMen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου