Στις γυναίκες της περιοχής μίλησε χθες 19-6-2019 ο Πάρις Κουκουλόπουλος, υποψήφιος βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής – ΠΑΣΟΚ στην Π.Ε. Κοζάνης, ξεκινώντας την προεκλογική του εκστρατεία στην κατάμεστη αίθουσα της Στέγης Ποντιακού Πολιτισμού.
Ο κ. Κουκουλόπουλος τόνισε ότι «οι αριθμοί για το νομό Κοζάνης προκαλούν σοκ και δέος με τη συρρίκνωση του εισοδήματος, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το διάστημα 2015-2016 να φτάνει στο 18,13% δηλαδή 7,4 μεγαλύτερη από το μέσο πανελλαδικό όρο. Από αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα πηγάζουν η ανεργία, τα λουκέτα, η ασφυξία της αγοράς και το φευγιό των νέων στο εξωτερικό. Μετρήστε ανάμεσά σας πόσα παιδιά ξενιτεύτηκαν και πόσα ετοιμάζονται να φύγουν.
«Αυτό που ζούμε στον τόπο μας δεν υπάρχει στα παγκόσμια οικονομικά χρονικά».
Πρόσθεσε ότι «αυτή η δραματική εξέλιξη δεν ήταν υποχρεωτική, ούτε τυχαία και δυστυχώς δεν είναι καθόλου αθώα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για αυτό και στις εκλογές της 7ης Ιουλίου θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει από τους περήφανους Μακεδόνες του Νομού Κοζάνης. Η καταδίκη του κ. Τσίπρα και των τεσσάρων βουλευτών του θα είναι απόλυτη γιατί όλοι μαζί έβαλαν την υπογραφή τους στο σχέδιο εξαφάνισης της περιοχής».
Επιπλέον, ανέπτυξε την πολιτική του πρόταση για το νομό και για το σχέδιο που βάζει τέλος στην εφιάλτη της ερήμωσης του τόπου, επισημαίνοντας ότι «μπορούμε και πρέπει να θεμελιώσουμε το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής εστιάζοντας στοχευμένα και στα μείζονα. Απαιτείται συστηματική προσπάθεια ώστε να δημιουργήσουμε νέες πηγές πλούτου και ευημερίας στον τόπο μας». #πάμε_μαζί #μαζί_μπορούμε
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Πάρι Κουκουλόπουλου:
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου συμμετέχω ως υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής στην Π.Ε. Κοζάνης.
Συμμετέχω και στηρίζω το Κίνημα Αλλαγής γιατί είμαι ΠΑΣΟΚ.
Ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα του Ανδρέα Παπανδρέου στις 3 Σεπτέμβρη 1974 και θεωρώ ύψιστο τίτλο τιμής ότι είμαι ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ από το οποίο δεν έφυγα ούτε μία μέρα.
Δεν είμαι αντίθετος στις συνεργασίες, τουναντίον βρίσκονται μέσα στο πολιτικό μου DNA.
Στα φοιτητικά μου χρόνια υπήρξα πρόεδρος στη Σχολή μου και στους Κοζανίτες φοιτητές εκπροσωπώντας τη συνεργασία της ΠΑΣΠ με άλλες παρατάξεις.
Εκλέχτηκα 5 φορές Δήμαρχος με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ και δύο φορές πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ με τη στήριξη των ίδιων πολιτικών δυνάμεων.
Γνωρίζω άριστα τη δύναμη της συνεργασίας και ξέρω να την τιμώ και να την υπηρετώ.
Είμαι όμως αντίθετος σε όλη τη συζήτηση των τελευταίων ετών που περιστρέφεται γύρω από την αλλαγή του ονόματος και των συμβόλων του ΠΑΣΟΚ. Πίσω από τις κατά καιρούς βαρύγδουπες δηλώσεις διαφόρων, υποκρύπτεται η αδυναμία πολιτικής πρότασης και τίποτα περισσότερο.
Φυσικά και υπήρξαν προκλητικές συμπεριφορές στελεχών και φαινόμενα διαφθοράς στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, μόνο που δεν αποτελούν συλλογικά αδικήματα ούτε οφείλονται στο όνομα, αλλά στη μακροχρόνια άσκηση εξουσίας.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» έγραψε ο Σοφοκλής και είναι πάντα κλασικός. Όσα αποκαλύπτονται τελευταία γύρω από το βίο και την πολιτεία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι μια ακόμα απόδειξη αυτής της αλήθειας.
Τα κόμματα κρίνονται πρωτίστως από τις πολιτικές τους προτάσεις και πρωτοβουλίες για τον περιορισμό της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων.
Χρειαζόμαστε θεσμούς όπως το ΑΣΕΠ, η Διαύγεια, ο Εισαγγελέας Διαφθοράς, η αρχή καταπολέμησης μαύρου χρήματος, η άρση τραπεζικού απορρήτου και πολλά άλλα.
Όλα τα παραπάνω είναι έργο ΠΑΣΟΚ, οι άλλοι δεν ξέρω τί έχουν να επιδείξουν σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισε όλες αυτές τις αλλαγές.
Η πρόταση για την κατάργηση του ΠΑΣΟΚ είναι η άλλη όψη του νομίσματος της ανιστόρητης θεωρίας περί «καταστροφής της χώρας από το ΠΑΣΟΚ».
Το 2010 διαπράξαμε το ιστορικό λάθος να αναλάβουμε μόνοι μας το βάρος της κρίσης και η πολιτική μας απομόνωση που ακολούθησε επέτρεψε σε πολλούς να μας φορτώσουν όλα τα δεινά του τόπου, ο καθένας για τους δικούς του λόγους .
Η δεξιά, έκρυψε έτσι τις ευθύνες της για το τρομακτικό δίδυμο έλλειμμα δημοσιονομικό και ανταγωνιστικότητας, 2004-2009, που οδήγησε στα μνημόνια.
Ο Τσίπρας και η παρέα του με εξωχώρια στήριξη, είδαν την ευκαιρία να χτίσουν ένα νέο σύστημα εξουσίας δήθεν ως αντίπαλο δέος της δεξιάς.
Οι τραπεζίτες και ένα μέρος των οικονομικών ολιγαρχών της χώρας, άρπαξαν την ευκαιρία για να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους στη χρεοκοπία της χώρας.
Δεν είναι τυχαίο ότι η συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ πήρε ραγδαίους ρυθμούς, αμέσως μετά την ψήφιση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με κοινές μετοχές το 2011.
Οι τράπεζες τότε τέθηκαν υπό τον έλεγχο του δημοσίου. Και φυσικά, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν τη σχετική διάταξη.
Δυο μήνες μετά, στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, υπήρξαν τα γνωστά σε όλους θλιβερά γεγονότα με κορυφαίο τον προπηλακισμό του ΠτΔ στη Θεσσαλονίκη.
Αγαπητές φίλες,
Δεν μιλάω για το παρελθόν, μιλάω για το παρόν.
Θέλω να γνωρίζετε ότι τα βάρη που σηκώνουμε όλοι μας τα τελευταία δέκα χρόνια, οφείλονται εξίσου σε τρεις λόγους.
Πρώτον στις υπερβολές του πελατειακού Κράτους που μοίραζε αλόγιστα ευημερία με δανεικά.
Δεύτερον στα κόκκινα δάνεια των ολιγαρχών που ανέρχονταν ήδη σε 40 δις το 2008 και είχαν εκτροχιάσει τις τράπεζες από το βασικό τους προορισμό, τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Τρίτον στη διαιώνιση της κρίσης τη μία με τις δήθεν καλές συνταγές του κ. Σαμαρά και την άλλη με τις μαγικές λύσεις του κ. Τσιπρα.
Το αποτέλεσμα των πιο πάνω είναι οδυνηρό και πρέπει να μας προβληματίσει όλες και όλους.
Μία υπόθεση εκχώρησης της δημοσιονομικής κυριαρχίας της χώρας για τρία έως πέντε χρόνια με το πρώτο μνημόνιο, εξελίχθηκε σε εκχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας με την παράδοση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια στους ξένους και των τραπεζών στους σημερινούς τους ιδιοκτήτες αντί πινακίου φακής.
Ακόμη πιο οδυνηρό όλων είναι ότι η χώρα αιμορραγεί στον πιο κρίσιμο παράγοντα ανάπτυξης και ευημερίας, που είναι το ανθρώπινο δυναμικό της και ιδιαίτερα οι νέοι.
Το πλέον οδυνηρό όλων είναι ότι 10 χρόνια τώρα από το δημόσιο διάλογο απουσιάζουν τα μεγάλα σύγχρονα προβλήματα.
Παντού στον κόσμο σήμερα υπάρχει η αίσθηση του τέλους μιας εποχής, ένα βαθύ προαίσθημα για τη διάλυση σταθερών, κατά το παρελθόν, κοινωνιών.
Όπως αναφέρουν οι αθάνατοι στίχοι του ποιήματος “Η Δεύτερη Έλευση” του Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς σε μετάφραση Γιώργου Σεφέρη:
“Τα πάντα γίνονται κομμάτια• το κέντρο δεν αντέχει Ωμή αναρχία λύθηκε στην οικουμένη Οι καλύτεροι χωρίς πεποίθηση, ενώ οι χειρότεροι Είναι γεμάτοι από την ένταση του πάθους Και ποιο ανήμερο θεριό, μια που έρθει τέλος η ώρα του. Μουντά βαδίζει για να γεννηθεί στη Βηθλεέμ; “
Ο Γέιτς έγραψε αυτούς τους στίχους Ιανουάριο 1919, δυο μήνες μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ενστικτωδώς, αισθάνθηκε ότι η Ειρήνη σύντομα θα έδινε τη θέση της σε ακόμα μεγαλύτερες φρίκες. Σήμερα, ακριβώς 100 χρόνια μετά, ο κόσμος στοιχειώνεται ξανά από το φόβο μιας αποτυχίας της δημοκρατίας.
Η άνοδος του Τραμπ και η επικράτηση του Brexit δεν είναι τυχαία ούτε μεμονωμένα γεγονότα και τα αναλυτικά εργαλεία των θεωριών περί λαϊκισμού ή/και Νεοφιλελευθερισμού αδυνατούν να δώσουν πειστικές απαντήσεις των εξελίξεων.
Η ανθρωπότητα χάνει την πίστη της στη φιλελεύθερη αφήγηση που κυριάρχησε στην παγκόσμια πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες, ακριβώς τη στιγμή που η συγχώνευση της βιοτεχνολογίας με την τεχνολογία της πληροφορίας μας φέρνει αντιμέτωπους με τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει συναντήσει ποτέ το ανθρώπινο είδος.
Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε μπροστά μας είναι μια νέα μορφή ανισοτήτων, εντελώς διαφορετική και πολύ πιο ακραία από αυτές που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Ο ιστορικός Χαράρι στο τελευταίο του βιβλίο “21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα” γράφει:
“Οι αλγόριθμοι των μεγάλων δεδομένων δημιουργούν ψηφιακές δικτατορίες στις οποίες όλη η εξουσία βρίσκεται συγκεντρωμένη στα χέρια μια μικροσκοπικής ελίτ, ενώ η πλειονότητα υποφέρει, όχι από την εκμετάλλευση αλλά από κάτι πολύ χειρότερο- από την ασημαντότητα της.”
Έχει σημασία στο σημείο αυτό να υπογραμμιστεί ότι πολλοί μεγάλοι σύγχρονοι διανοητές που έχουν εντοπίσει τον ίδιο κίνδυνο, ο καθένας με τη δική του οπτική, συγκλίνουν όλοι τους χωρίς εξαίρεση, σε μια θέση. Η παιδεία και η γνώση είναι η ασφαλέστερη επένδυση για την καταπολέμηση των ανισοτήτων στη νέα εποχή.
Δεν είναι αυτή η μοίρα μας και πρέπει να την αλλάξουμε αγαπητές φίλες.
Ως γραμματέας Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ γνωρίζω άριστα τα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων και σας διαβεβαιώ ότι δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η οπτική και οι δυνατότητες του κάθε κόμματος στην ανάπτυξη.
Η ρύθμιση για τις 120 δόσεις – που ανακουφίζει πολλούς – δεν είναι ιδιοκτησία του ΣΥΡΙΖΑ και θα προχωρήσει με οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει, αλλά δυστυχώς δεν φτάνει.
Κεντρικό ζητούμενο για τη χώρα είναι η ανάπτυξη και για την ανάπτυξη οφείλουμε να μιλήσουμε συγκεκριμένα και όχι με ευχολόγια.
Ο κ. Τσίπρας ευνοήθηκε προκλητικά από τη συγκυρία και απέδειξε ότι δεν μπορεί να υπηρετήσει την κορυφαία ανάγκη της χώρας. Παρέλαβε την οικονομία με πρόβλεψη ανάπτυξης από όλους τους διεθνείς οργανισμούς 9% την τριετία 2015-17 και σημείωσε στην τριετία αυτή, ανάπτυξη μηδέν.
Επί των ημερών του η ευρωζώνη σημείωσε ανάπτυξη, οι γεωπολιτικές εξελίξεις απογείωσαν τον τουρισμό και το πετρέλαιο κινήθηκε σε πολύ χαμηλές τιμές. Στάθηκε ανίκανος να τα αξιοποιήσει.
Θα σταθώ μόνο στο πετρέλαιο για να σας πω ότι αν η τιμή του αργού στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ίδια με αυτή της περιόδου 2009-14, θα είχαμε σωρευτικά ύφεση πάνω από 5%.
Όσες και όσοι προσδοκούν από τον κ. Μητσοτάκη να φέρει την ανάπτυξη, καλό είναι να αξιολογήσουν τα πεπραγμένα της συντηρητικής παράταξης διαχρονικά.
Στη χώρα ισχυρή ανάπτυξη σημειώθηκε στην οκταετία Καραμανλή πριν τη δικτατορία και ως εκεί.
Από το 1974 και μετά τρεις φορές παρέδωσε την κυβέρνηση η Ν.Δ: το 1981 με τον Γεώργιο Ράλλη, το 1993 με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, το 2009 με τον Κώστα Καραμανλή.
Και τις τρεις φορές παρέδωσε την οικονομία σε ύφεση.
Αναφέρομαι στα επίσημα στοιχεία που κατατίθενται κάθε χρόνο στη Βουλή από την κοινή βάση δεδομένων της ΕΛΣΤΑΤ και της ΤτΕ, έχουν δηλαδή και την έγκριση της eurostat.
Για να υπάρξει ανάπτυξη απαιτείται πρώτα από όλα κοινή προσπάθεια για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και τον επανέλεγχο του υπερταμείου από το ελληνικό δημόσιο.
Πρόκειται για μείζονες εθνικές διεκδικήσεις που από μόνες τους όμως δεν αρκούν.
Η ελληνική οικονομία προκειμένου να ξεκινήσει μία δυναμική αναπτυξιακή πορεία πρέπει να αντιμετωπιστούν τρεις κλειδωμένες ανισότητες που εγκλωβίζουν την ανταγωνιστικότητά μας.
Πρόκειται για το κόστος του χρήματος, το κόστος των μεταφορών και το κόστος της ενέργειας.
Με ακριβότερο το χρήμα, τις μεταφορές και την ενέργεια έναντι χωρών που ανταγωνιζόμαστε, ανάπτυξη δεν γίνεται.
Η απάντηση στο κόστος του χρήματος είναι η επίλυσή του υπ’ αριθμόν ένα προβλήματος της οικονομίας, που είναι τα κόκκινα δάνεια.
Δεν αναφέρομαι στα στεγαστικά δάνεια και στα επιχειρηματικά που γέννησε η κρίση, αναφέρομαι στα μεγάλα δάνεια των ολιγαρχών για τα οποία σας μίλησα. Μόνο έτσι θα χαμηλώσουν τα επιτόκια δανεισμού.
Η αποκλιμάκωση των επιτοκίων θα βοηθήσει καθοριστικά τη ΜΜΕ και την καινοτομία και θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στον αφελληνισμό της οικονομίας.
Η απάντηση στο κόστος μεταφορών, είναι η απελευθέρωση τους, αλλά και η μείωση της έμμεσης φορολογίας στα καύσιμα και τα διόδια.
Η απάντηση στο κόστος ενέργειας είναι από τη μία η μείωση των παράλογων επιβαρύνσεων στα καύσιμα που ήδη αναφέρθηκε και από την άλλη η ανατροπή του απαράδεκτου ενεργειακού σχεδιασμού που κατάθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ε.Ε και προοιωνίζεται την ενεργειακή φτώχεια.
Η ανάπτυξη είναι μία σοβαρή υπόθεση που θέλει ψυχή και καρδιά, θέλει πίστη σε μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Ανάπτυξη δεν γίνεται με καχεκτικούς δήμους και περιφέρειες εξαρτημένους από το Κεντρικό κράτος.
Η χώρα χρειάζεται ισχυρή αυτοδιοίκηση και αποκέντρωση την οποία μόνο το ΠΑΣΟΚ πιστεύει και δεν χρειάζονται αποδείξεις επ’ αυτού.
Ο πρωτογενής τομέας χρειάζεται ισχυρούς και υγιείς συνεταιρισμούς, που πρέπει να ενισχυθούν με πλέγμα οικονομικών κινήτρων για τα οποία μόνο το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ μιλάει συγκεκριμένα.
Η χώρα χρειάζεται συστηματική επένδυση στη γνώση και την εκπαίδευση για να αντιμετωπιστούν οι πρωτόγνωρες ανισότητες που φέρνει η νέα εποχή.
Η χώρα έχει ανάγκη από μεγάλες αλλαγές που ενισχύουν την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και εξασφαλίζουν την ταχεία απονομή της.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα το 50% του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας οφείλεται στην αργή απονομή δικαιοσύνης.
Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι να αντικαταστήσουμε το Ρασπούτιν με ένα Ροβεσπιέρο.
Η χώρα έχει ανάγκη από οξυγόνο και δεν μπορεί να μετατρέπεται κάθε φορά σε ένα απέραντο δικαστήριο ,με σκοπό την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων, ούτε η Βουλή ο κορυφαίος θεσμός της δημοκρατίας μας, σε βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών.
Μία και μόνη εξεταστική επιτροπή χρειάζεται να γίνει για να διερευνηθούν τα αίτια της χρεοκοπίας μας και η περίοδος εξέτασης πρέπει να είναι το 2000 -2015, να μην εξαιρεί δηλαδή κανέναν.
Όχι για να στηθούν κρεμάλες, αλλά για να δούμε όλοι μαζί τί έφταιξε. Αυτή είναι η πρόταση του ΠΑΣΟΚ ,αυτή είναι η πρόταση του Κινήματος Αλλαγής.
Υπάρχει άλλος δρόμος από την πόλωση και τον διχασμό και εμείς αυτόν υπηρετούμε με παρακαταθήκη την ιστορία του ΠΑΣΟΚ την ιστορία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης που συνδέεται με τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας του έθνους .
Η χώρα χρειάζεται πάνω από όλα συνεννόηση ,αυτό που μας έλειψε στα χρόνια της κρίσης. Καμία κοινωνία δεν πήγε μπροστά διχασμένη και κανένα κράτος δεν ξεπέρασε εθνικούς κινδύνους με διχασμό.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι παράδειγμα προς αποφυγή, τόσο γιατί ο κ. Τσίπρας αρνήθηκε με ιδιοτέλεια την εθνική συνεννόηση, όσο και γιατί παρέδωσε ασυλλόγιστα και ανιστόρητα γλώσσα και ταυτότητα στους βόρειους γείτονές μας.
Αγαπητές φίλες,
θα αναρωτιέστε τόσην ώρα φαντάζομαι γιατί στην αίθουσα είστε μόνο γυναίκες.
Επέλεξα να ξεκινήσω τον προεκλογικό μου αγώνα μιλώντας σε σας πολύ συνειδητά.
Οι γυναίκες διαισθάνονται τους κινδύνους και τις απειλές πολύ περισσότερο από εμάς τους άντρες και ο τόπος μας, ο Νομός Κοζάνη, εκπέμπει SOS .
Στις αρχές του έτους η ΕΛΣΤΑΤ έδωσε στη δημοσιότητα τα επίσημα στοιχεία για το εθνικό εισόδημα στη διετία 2015-16 .
Σε όλη τη χώρα στη διετία αυτή, το εθνικό εισόδημα με όρους ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας μειώθηκε κατά 2,45%.
Οι αριθμοί ωστόσο για το νομό Κοζάνης προκαλούν σοκ και δέος με τη συρρίκνωση του εισοδήματος στο ίδιο διάστημα να φτάνει στο 18,13% δηλαδή 7,4 μεγαλύτερη από το μέσο πανελλαδικό όρο.
Συμφώνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία στα οποία βασίζεται η ΕΛΣΤΑΤ, το κακό συνεχίζεται και φοβάμαι ότι τα επίσημα στοιχεία λίγο αργότερα θα μας δείξουν ότι στα 4,5 χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ χάθηκε περίπου το 1/3 του εισοδήματος στο νομό Κοζάνης.
Από αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα πηγάζουν η ανεργία, τα λουκέτα, η ασφυξία της αγοράς και το φευγιό των νέων στο εξωτερικό.
Μετρήστε ανάμεσά σας πόσα παιδιά ξενιτεύτηκαν και πόσα ετοιμάζονται να φύγουν.
Αυτό που ζούμε αγαπητές φίλες τον τόπο μας δεν υπάρχει στα παγκόσμια οικονομικά χρονικά.
Μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου στη Δυτική Μακεδονία, όταν ο τόπος έχασε τον ανθό του στα πεδία των μαχών.
Πρόκειται για δραματική εξέλιξη, που δεν ήταν υποχρεωτική, ούτε τυχαία και δυστυχώς δεν είναι καθόλου αθώα.
Η ραγδαία συρρίκνωση του εισοδήματος στο Νομό Κοζάνης που καταγράφει επίσημα η ΕΛΣΤΑΤ σχετίζεται και απορρέει σχεδόν αποκλειστικά από τις επιλογές Τσίπρα στον κρίσιμο τομέα της ενέργειας.
Πρώτα μείωσαν χωρίς λόγο τη λιγνιτική παραγωγή κατά 50% από το 2015. Τότε τα δικαιώματα διοξειδίου του άνθρακα ήταν 5 ευρώ .
Την ίδια χρονιά, οι ιδεοληψίες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τα capital controls έστειλαν την κατασκευή της μονάδας Πτολεμαΐδα 5 δύο χρόνια πίσω. Ένα έργο ΠΑΣΟΚ στο οποίο δουλεύουν σήμερα 1.800 άνθρωποι.
Στη συνέχεια, νομοθετήθηκαν τα καταστροφικά για τη ΔΕΗ ΝΟΜΕ και λίγο αργότερα η λεγόμενη αποεπένδυση δηλαδή το ξεπούλημα του Νομού Φλώρινας, για λίγες δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Αυτή ήταν η απάντηση Τσίπρα στη μικρή ΔΕΗ που εξασφάλιζε επενδύσεις 5 δις ευρώ στην Δυτική Μακεδονία, με τη μερίδα του λέοντος στο Νομό Κοζάνης .
Ο κύκλος της ενοχής Τσίπρα ολοκληρώθηκε το 2018 με το ΕΣΕΚ που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί αποτυπώνεται το σχέδιο ερήμωσης της περιοχής, αφού σε 10 – 11 χρόνια μόνο δύο μονάδες από τις 12 σήμερα θα δουλεύουν .
Το χειρότερο όλων είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς καμία πρόβλεψη. Είναι κόλαφος για την κυβέρνηση Τσίπρα η έκθεση της κομισιόν φέτος το Φεβρουάριο, όπου σχολιάζοντας το ΕΣΕΚ σημειώνει: “η απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων θα έχει μεγάλες κοινωνικό οικονομικές επιπτώσεις που πρέπει να εξεταστούν σοβαρά”.
Και είναι διπλός κόλαφος και ωμή πρόκληση το γεγονός ότι η κυβέρνηση Τσίπρα απέκλεισε την περιοχή μας από τα χρηματοδοτικά εργαλεία της ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία δημιουργήθηκαν ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις.
Δεν πρόκειται μόνο για ακραίο κυνισμό και πρωτοφανή ανικανότητα, πρόκειται για ωμή εξυπηρέτηση μεταπρατικων συμφερόντων στο χώρο της ενέργειας, που υπηρετεί με σχέδιο ο κ. Τσίπρας και η παρέα του.
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει από τους περήφανους Μακεδόνες του Νομού Κοζάνης.
Η καταδίκη του κ. Τσίπρα και των τεσσάρων βουλευτών του θα είναι απόλυτη γιατί όλοι μαζί έβαλαν την υπογραφή τους στο σχέδιο εξαφάνισης της περιοχής.
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό .
Ο τόπος μας χρειάζεται σχέδιο και φωνή στο κέντρο για να το διεκδικήσει και να το επιβάλει.
Απαιτείται στενή συνεργασία των βουλευτών που θα εκλέξουμε με τις νεοεκλεγμένες αρχές στους δύο βαθμούς αυτοδιοίκησης ,αλλά όλα θα κριθούν στην Αθήνα, στη Βουλή και στα Υπουργεία και κάποια στις Βρυξέλλες, όπου θα χρειαστούμε τη συνεργασία των ευρωβουλευτών μας.
Για αυτά θέλω να σας μιλήσω σήμερα συνοπτικά και ελπίζω περιεκτικά. Στον προεκλογικό μου αγώνα θ’ αναλύσω διεξοδικά όσα σήμερα αναφέρω.
Η πολιτική μου πρόταση, το σχέδιο που πιστεύω ότι βάζει τέλος στην εφιάλτη της ερήμωσης του τόπου αρθρώνεται σε τρία μέρη.
Α. Η επόμενη μέρα
Μπορούμε και πρέπει να θεμελιώσουμε το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής εστιάζοντας στοχευμένα και στα μείζονα. Απαιτείται συστηματική προσπάθεια ώστε να δημιουργήσουμε νέες πηγές πλούτου και ευημερίας στον τόπο μας. Αναφέρομαι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στον πρωτογενή τομέα και στην γεωγραφική μας θέση.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ο στόχος είναι ένα ανταγωνιστικό Πανεπιστήμιο με χιλιάδες νέους φοιτητές έλληνες και αλλοδαπούς. Ο νόμος Γαβρόγλου είναι στάχτη στα μάτια για το πανεπιστήμιο μας, αλλά δεν αναφέρομαι σε αυτό.
Το πανεπιστήμιο μας θα απογειωθεί με τη δημιουργία αγγλόφωνων τμημάτων και μεταπτυχιακών, με χορηγούμενές έδρες και κυρίως με την ενίσχυση της αυτοτέλειας του, ώστε να δέχεται κατ’ εξαίρεση αιτήσεις εγγραφής αλλοδαπών σπουδαστών. Αυτό είναι το κλειδί για το νέο πανεπιστήμιο και έχουμε δουλέψει πολύ με τις πρυτανικές αρχές του πανεπιστημίου μας και του ΤΕΙ μας.
Στον πρωτογενή τομέα απαιτούνται στοχευμένες δράσεις με άξονες την γη, το νερό και την οργάνωση των παραγωγών. Χιλιάδες στρέμματα γης από τα εξαντλημένα ορυχεία επιβάλλεται να αποδοθούν για καλλιέργεια.
Τα ανάλογα ισχύουν για την κτηνοτροφία γιατί είμαστε ο μόνος Νομός της ηπειρωτικής χώρας με πλεόνασμα βοσκοτόπων.
Στην άρδευση πρέπει να γίνουν άλματα με έργα όπως το εμβληματικό αρδευτικό της ΒΖ Πολυφύτου, προκειμένου να καλύψουμε το κενό που μας χωρίζει από το μέσο εθνικό όρο αρδευόμενης γης.
Στον τομέα της οργάνωσης των παραγωγών έχουμε χρέος να πρωτοπορήσουμε ενημερώνοντας τους αγρότες μας για το ευρωπαϊκό πλαίσιο που δίνει απόλυτη προτεραιότητα στον υγιή συνεταιρισμό και στις ομάδες παραγωγών. Τα παραδείγματα καλής πρακτικής είναι δίπλα μας εδώ στο Βελβεντό και τα ξέρουμε πολύ καλά.
Για όλα αυτά θα μιλήσω αναλυτικά στους αγρότες της παραλίμνιας περιοχής, όπου θα αναπτύξω μια καινοτόμα πρόταση που την ονομάζω «ΔΙΑΔΥΜΑ νερού» και στο Λιβαδερό όπου θα καλέσω τους κτηνοτρόφους μας σε μια ειρηνική επανάσταση.
Σήμερα περιορίζομαι να πω ότι η πρόταση φτάνει μέχρι τον τομέα μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, δηλαδή σε εργοστάσια.
Αρκετοί μας ειρωνεύονταν και ακόμα περισσότεροι ήταν επιφυλακτικοί όταν ξεκινούσαμε τη ΔΙΑΔΥΜΑ, αλλά σήμερα είμαστε 30 χρόνια μπροστά από όλη τη χώρα στην διαχείριση απορριμμάτων.
Η γεωγραφική μας θέση είναι το μεγαλύτερο συγκριτικό μας πλεονέκτημα και απαιτούνται μεγάλα έργα που την υποστηρίζουν.
Ο άξονας 10, δηλαδή ο δρόμος Λάρισα – Κοζάνη – Πτολεμαΐδα -Φλώρινα – Νίκη και από εκεί μέχρι το Μοναχο είναι ενταγμένος στο διευρωπαϊκά δίκτυα. Το κατάφερα με πολύ αγώνα μέσα στην κρίση και σήμερα βολοδέρνει. Επιβάλλεται να πάρει υψηλή προτεραιότητα Όπως και η δημιουργία εμπορευματικού σταθμού στα Κοιλα και η υπογείωση της επιβατικής γραμμής στην πόλη της Κοζάνης.
Με αυτά τα μεγάλα έργα η ΒΙΠΕ στα Κοίλα γίνεται χώρος προνομιακός για logistics , ο άξονας Κοζάνη-Πτολεμαΐδα φιλόξενος για εξωστρεφείς επιχειρήσεις και τα αγροτικά μας προϊόντα βελτιώνουν θεαματικά την πρόσβαση τους στις μεγάλες αγορές της Ευρώπης.
Αυτές είναι συνοπτικά τρεις νέες πηγές πλούτου και ανέφερα ενδεικτικά τα έργα και τις παρεμβάσεις που τις εξασφαλίζουν.
Β. Το ενεργειακό μέλλον της περιοχής
Επιβάλλεται να υπάρξουν τομές που θα βάλουν φρένο στον κατήφορο της περιοχής και θα δώσουν το νέο ενεργειακό χαρακτήρα της.
Τρία σημεία είναι κομβικά εδώ.
Το πρώτο είναι η ανατροπή του ΕΣΕΚ για την οποία σας μίλησα στην αρχή. Μπορούμε και πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά ακόμα και την περίοδο εφαρμογής του target model, ώστε η περιοχή μας να κερδίσει χρόνο.
Το δεύτερο είναι το σταμάτημα εδώ και τώρα του ξεπουλήματος με τη λεγόμενη αποεπένδυση. Η ΔΕΗ πρέπει να προχωρήσει θαρρετά στην αναζήτηση στρατηγικών συμμαχιών με επενδυτές και όχι μεταπρατες, προκειμένου να ορθοποδήσει. Η σταθεροποίηση και οικονομική ανάκαμψη της Δ.Ε.Η. είναι ζωτικής σημασίας για εμάς, γιατί η ΔΕΗ εδώ έχει σοβαρές υποχρεώσεις.
Η αποκατάσταση των εδαφών με συμφωνημένο σχέδιο και η μετεγκατάσταση Ποντοκώμης, Μαυροπηγής, Ακρινης είναι οι πιο γνωστές.
Το τρίτο σημείο αφορά το ενεργειακό Brand name της περιοχής, όπου περιορίζομαι να πω σήμερα ένα πράγμα.
Η καρδιά του βορείου συστήματος ηλεκτροδότησης της χώρας επιβάλλεται να παραμείνει εδώ, με ό,τι αυτό σημαίνει για το λιγνίτη κι άλλες πηγές ενέργειας.
Γ. Σχέδιο έκτακτης ανάγκης.
Και εδώ υπάρχουν τρία σκέλη που αρθρώνουν τις άμεσες παρεμβάσεις οι οποίες ανακουφίζουν την πραγματική οικονομία και ενισχύουν την κοινωνική συνοχή.
Το πρώτο σκέλος αφορά την πραγματική μας οικονομία όπου αναφέρω ενδεικτικά το μάρμαρο και τη γούνα .
Ξέρουν στο Τρανόβαλτο τί κάναμε μαζί, όπως και στην Σιάτιστα και γνωρίζουν άριστα πώς και γιατί όλα σταμάτησαν τεσσεράμισι χρόνια τώρα.
Καμία θετική πρωτοβουλία όπως αυτή του Κρόκου στην Κίνα δεν πρέπει να σταματήσει, αντίθετα μαζί με τα Επιμελητήρια πρέπει να τις πολλαπλασιάσουμε.
Το δεύτερο σκέλος αφορά την ανάδειξη και υποστήριξη όλων των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών των εκλεγμένων αρχών στους πέντε δήμους και την περιφέρεια.
Οι Δήμοι μας και η περιφέρεια μας πρέπει να έχουν απόλυτη προτεραιότητα σε όλα τα προγράμματα που θα αποφασίσουν υπουργεία και κεντρικοί φορείς.
Το τρίτο σκέλος αφορά την κοινωνική συνοχή όπου ο ρόλος των δήμων είναι καθοριστικός. Αυτό που θέλω να τονίσω σήμερα είναι ότι τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας εδώ πρέπει να συνεχιστούν και να ενισχυθούν σοβαρά ανεξάρτητα από την υπόλοιπη χώρα. Γιατί εδώ υπάρχουν πραγματικά έκτακτες ανάγκες.
Αγαπητές φίλες,
αυτές είναι συνοπτικά οι θέσεις μου,
αυτά είναι τα πιστεύω μου,
αυτά είναι τα θέλω μου.
Γνωρίζω άριστα τις δυσκολίες, αλλά ξέρω εξίσου καλά ποιες είναι οι προϋποθέσεις επιτυχίας. Η εμπειρία μου και η διαδρομή μου είναι τα όπλα μου και η εγγύηση μου στους πολίτες του τόπου.
Στο δημαρχείο και στην ΚΕΔΚΕ,
στα ανώτερα όργανα του ΠΑΣΟΚ και στη Βουλή,
στα υπουργεία εσωτερικών και αγροτικής ανάπτυξης,
έκανα πολλά και έμαθα περισσότερα.
Η τηλεθέρμανση, η ΔΙΑΔΥΜΑ, το πανεπιστήμιο, ο δημοτικός κήπος, η βιβλιοθήκη, η Αποκριά και τόσα άλλα δεν έγιναν τυχαία.
Η ΚΕΔΚΕ δεν έγινε γνωστή σε όλη τη χώρα επειδή ευνόησαν κάποιες συγκυρίες.
Η μετατροπή ενός πωλητηρίου με τον τίτλο μικρή Δ.Ε.Η. σε επενδυτικό πρόγραμμα πέντε δις ευρώ για την Δυτική Μακεδονία χρειάστηκε σθένος και καθαρό μυαλό.
Το πρόγραμμα ΑΚΣΙΑ με το οποίο εξυγιάνθηκαν οι Δήμοι και ξεκίνησε η κοινωφελής εργασία ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής αντίληψης και κοινωνικών προτεραιοτήτων.
Οι αξιοπρεπείς αποζημιώσεις στην Ποντοκώμη και τη Μαυροπηγή εξασφαλίστηκαν την κατάλληλη στιγμή όπως και η ξεχασμένη από το ΣΥΡΙΖΑ μετεγκατάσταση της Ακρινής.
Ζητώ τη στήριξης σας στις εκλογές της 7 Ιουλίου, γιατί έχω και θέλω να δώσω πολλά στον τόπο την πατρίδα και την παράταξη.
Στην παράταξη γιατί της οφείλω πολλά από τη διαδρομή μου και θέλω να την δω ξανά όρθια και κραταιά.
Στην πατρίδα γιατί μου έμαθε γράμματα και με έκανε πλούσιο με την ιστορία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό της.
Πάνω απ’ όλα όμως στον τόπο μας γιατί με τίμησε γενναιόδωρα και έχω χρέος απέναντι σας.
Δε δέχομαι με κανένα τρόπο ότι ο εφιάλτης που ζούμε είναι η μοίρα μας. Μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον όλες και όλους και πάνω απ’ όλα στην νέα γενιά.
Πάμε μαζί στον αγώνα και στην νίκη.
Πάμε μαζί να σηκώσουμε όρθια την μεγάλη δημοκρατική παράταξη.
Πάμε μαζί να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα
Πάμε μαζί για να ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα Σέρβια ,το Βόιο και το Βελβενδό, την Εορδαία και την Κοζάνη.
Για ένα είμαι βέβαιος και θα το φωνάζω όσο είμαι όρθιος.
Όλοι μαζί μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου