Εκείνος που θα παίξει με το μυαλό σου, θα σε κερδίσει στο τέλος

Κορίτσια, δεν ξέρω για σας, αλλά για μένα δεν είναι βλέμμα μυστήριο, τατουάζ, ψευτομαγκιά, μούσια και κοιλιακοί.
Δεν είναι μια εικόνα, ένα κοινότυπο.

Γράφει η Ρένα Γέρου

Όχι! Πρέπει να ιντριγκάρει το νου. Κι όχι να είναι εξυπνάκιας κι επιδειξίας.

Ούτε να ζει πίσω από την γραφειάρα του και να τα ξέρει όλα. Τι να τις κάνω, αγόρι μου τις εξισώσεις και τον νόμο του Τέσλα; Σκοτίστηκα.

Εγώ θέλω χιούμορ. Να ξέρεις να μιλάς και να κάνεις πλάκα χωρίς να είσαι ο κλόουν της παρέας.

Να ξέρεις τι να πεις και πότε.

Πόσο ν’ αντέξω χρυσούλι μου την γκρίνια; Too much, αδερφάκι μου.

Αν ήθελα απελπισία έβλεπα και τις ειδήσεις στην τηλεόραση.

Και το νου σου, ε;  Όχι  έξω μέσα στην τρελή χαρά και όταν μένουμε μόνοι μας μέσα στην γκρίνια και στην κατάθλιψη! Δεν μπορώ, καθόλου. Όχι άλλη καταστροφή και κλάμα. Έλεος πια.

Τα ζω άλλωστε κάθε μέρα.

Το μονότονο κλαψούρισμα του αφεντικού στην δουλειά πως τάχα “δεν βγαίνει” και τα έξοδα τρέχουν. Η παντρεμένη συνάδελφος που τρέχει αναμαλλιασμένη να προλάβει την ζωή που δεν έζησε.

Φτάνει!

Εγώ θέλω λίγη αισιοδοξία.

Λίγη ελπίδα.

Λίγο γέλιο να ξεχαστώ, να νιώσω ανάλαφρη.

Μην με φορτώνεις έγνοιες. Άσε με, έχω τις δικές μου.

Θέλω τον άντρα να μπορώ να τον κυκλοφορώ άνετα.

Να μην λέει συνέχεια τα ίδια με τους άλλους.

Να είμαι νηφάλια μα μαζί του να νιώθω μεθυσμένη.

Ν’ αγγίζει τ’ αυτιά και το μυαλό μου.

Γίνανε όλοι μεγάλοι εραστές. Πφ! Σιγά.

Εραστής είναι αυτός που σε κάνει να νιώθεις και να περνάς καλά.

Σε γεμίζει αυτοπεποίθηση κι ευθυμία.

Τι να τον κάνω τον εξυπνάκια; Δε θα παίξουμε quiz ούτε scrabble.

Να με κάνει να γελώ θέλω. Να φέρνει το γαλάζιο στον ουρανό μου.

Να με ζεσταίνει στην παγωνιά των άλλων, με το να με νοιάζεται.

Δε μου χρειάζεται να είμαι ακόλουθος ή θαυμάστρια.

Λιγότερη σοβαροφάνεια.

Περισσότερη ελπίδα κι αισιοδοξία.

Να μπορώ να προσπερνώ, ν’ αντέχω.

Αυτό θέλω! Το ‘χεις;

loveletters