Στην ταινία καταγράφονται πλάνα της άφιξης των προσφύγων στην περιοχή, της παραμονής τους εκεί για κάποιες ώρες, μέχρι και την αναχώρησή τους από τα σύνορα της Ελλάδας με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, οι περισσότεροι σε άσχημη ψυχολογική και σωματική κατάσταση, που όμως την περίοδο που γυρίστηκε η ταινία, υπήρχαν ακόμα ανοιχτά σύνορα και μπορούσαν να ελπίζουν.
Τα μόνα χαμόγελα που βλέπει κανείς ανάμεσά τους είναι των παιδιών και εκεί εστιάζει την προσοχή της η ταινία. Τα παιδιά-πρόσφυγες, που με την άγνοια κινδύνου, βλέπουν αυτή την τραγική κατάσταση ως άλλο ένα παιχνίδι. Τα παιδιά που χαμογελούν στο φακό, αιφνιδιάζουν και δίνουν ελπίδα, κάποια άλλα παιδιά με ειδικές ανάγκες που συγκλονίζουν… Στην ταινία δεν υπάρχει αφήγηση, τα πλάνα μιλούν από μόνα τους και μερικές φορές είναι ιδιαίτερα σκληρά, αν όχι σοκαριστικά.
Η ταινία πραγματοποίησε την πρεμιέρα της στην Ιταλία στο Social Machinery Film Festival, τον Ιούλιο του 2016, ενώ συμμετείχε και σε άλλα σημαντικά διεθνή φεστιβάλ, στην Αγγλία, την Πολωνία, τη Σερβία, την Κύπρο αλλά και την Ελλάδα. Το 2018, μέσω του Docademia Short Film Festival, προβλήθηκε σε φοιτητές Αμερικανικών Πανεπιστημίων, ως ιστορικά σημαντική.
Την ταινία σκηνοθέτησε ο Νίκος Κουρού, όπου μαζί με τον Κωνσταντίνο Μανουσαρίδη έκαναν τη διεύθυνση φωτογραφίας και την κάμερα, ο Κωνσταντίνος Μανουσαρίδης ανέλαβε και το μοντάζ, την εξαιρετική μουσική που συνοδεύει τα πλάνα έγραψε ο Λάζαρος Σαμαράς, το sound design η Ελένη Φασούλα, τα γραφικά και την αφίσα ο Μιχάλης Τεμέλκος, τις φωτογραφίες που συνοδεύουν την ταινία τράβηξε ο Ανδρέας Κωστογλίδης, τη μετάφραση και επιμέλεια υπότιτλων η Judi Caso.
Η παραγωγή της ταινίας ανήκει στην Creating Memories.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου