Τι είναι για μένα η Αποκριά (Γράφει Ου Γιάνν’ς τ’ς Λένγκους απ’ τα Κατσκάθκα)

Για μένα η Αποκριά είναι θολές εικόνες σαν όνειρο, στην αγκαλιά της μάνας μου τ’ς Λένγκους, στο φανό της γειτονιάς μου στα Κατσκάθκα και μετά σαν παιδάκι είναι η προσμονή, η λαχτάρα και ο ενθουσιασμός για τα φυλλουρίδια “ τ’ς δικάρις στου π’νάκ’” και ο ανταγωνισμός για τον καλύτερο Φανό.



Του Γιάννη Πλόσκα

Και μπακλαβάς “μέσ’ απ’ του σ΄νί και ντάμ’κα στου κινούριου του π’κάμ’σου απ’ του σιρόπ’ κι παταρά απ’ τ΄μάνα μ’.”
Κι όταν ανάψει ο Φανός είναι έξαψη, είναι φωτιά, είναι γέλια και χαρά και “νοικουκυρίσια” κι “άχρια λόϊα”.
Μέσ’ τη νιότη είναι τραγούδια και χορός, κρασί και οι πρώτες σούρες, συνοδευόμενες πάντα από το αντίστοιχο “ριχτίμ’”.
Είναι οι πρώτες ματιές και οι πρώτοι έρωτες, έστω κι μι του νου μ’.
Κι αργότερα είναι μασκαρέματα, τρικούβερτα γλέντια στα κέντρα, παρελάσεις και άρματα, του “έντικα” κι τα “πιριστέρια” κι η καθαροδευτέρα στο ΣΜΑΘΚΟ και το ραντεβού μας για τη νέα χρονι ά(“όξου πέτσα απού λιμόν”)
Πάνω απ’ όλα όμως για μένα Αποκριά είναι το εισιτήριο, η αφορμή και η πύλη που με οδηγεί στην άλλη μεγάλη μου αγάπη τη συγγραφή και το ιδιωματικό θέατρο. Και είναι αλήθεια πως κόλλησα από μικρός το μικρόβιο, βλέποντας τους παππούδες στο φανό να στήνουν στο λεπτό αυτοσχέδια σκετσάκια, σατυρικού περιεχομένου. Και είπα πως θέλω να το κάνω κι εγώ και το έκανα.
Αποκριά λοιπόν για μένα είναι και το θέατρο και οι Κασμιρτζήδις είναι και οι υπέροχοι φίλοι μου.
Είναι κομμάτι του εαυτού μου, μέρος της ζωής μου, είναι βίωμα βαθιά ριζωμένο στο DNA μου.
Είναι το μεράκι μου και το κέφι μου. Κι αυτό θέλω να κάνω όσο βαστούν τα πόδια μου και η καρδιά μου.
Κι αν κάνοντας αυτό που θέλουμε προσφέρουμε και κάτι στην κοινωνία της πόλης μας και βάζουμε ένα λιθαράκι στην διατήρηση της παράδοσης, τότε η χαρά και η ικανοποίηση είναι διπλή.