Υποχρεωτική η χρήση μάσκας κατά την είσοδο και έξοδο από τον χώρο.
Η έναρξη προσέλευσης στο χώρο, για αποφυγή συνωστισμού, είναι στις 8:30 μ.μ. ενώ καθόμαστε μόνο εκεί που υπάρχει μαξιλάρι το οποίο και δεν μετακινούμε.
Η ώρα έναρξης της προβολής είναι στις 9:30 μ.μ. χωρίς διάλειμμα.
Αυτή λοιπόν την Τετάρτη σας προσφέρουμε τη σπουδαία περιπέτεια εποχής «Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς», (The Man Who Would Be King, 1975). Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, διασκευάστηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Τζον Χιούστον, με πρωταγωνιστές τους Σον Κόνερι, Μάικλ Κέιν, Σαΐντ Τζάφρει και Κρίστοφερ Πλάμερ (στον ρόλο του Κίπλινγκ).
Στην ταινία, το 1885, ο Ράντγιαρντ Κίπλινκ (Κρίστοφερ Πλάμερ) ενώ εργαζόταν ως ανταποκριτής της εφημερίδας Northern Star, βλέπει ένα ζητιάνο σε κακή φυσική και ψυχολογική κατάσταση να εισέρχεται στο γραφείο του, ο οποίος του αποκαλύπτει πως είναι ο παλιός του γνώριμος, ο Πίτσι Κάρνεχαν (Μάικλ Κέιν). Ο Κάρνεχαν διηγείται στον Κίπλινγκ την ιστορία του, πως αυτός και ο συνοδοιπόρος του, ο Ντάνιελ Ντάνι Ντράβοτ (Σον Κόνερι), πρώην στρατιωτικοί στη Βρετανική Ινδία, ταξίδεψαν στο απόμακρο Καφιριστάν που σήμαινε «χώρα των απίστων» (στο σύγχρονο Αφγανιστάν στην επαρχία του Νουριστάν του οποίου οι κάτοικοι περίμεναν για πολλούς αιώνες την επιστροφή του Μεγαλέξανδρου), έγιναν θεοί, και τελικά έχασαν τα πάντα.
Δυνατοί χαρακτήρες, στομφώδεις ατάκες, εικόνες μακρινών πολιτισμών, εξωτικές τοποθεσίες, φωτεινά πλάνα, σκηνές με αγωνία αλλά και χιούμορ, φέρνουν στο νου κλασικές περιπέτειες του είδους.
Ο Τζον Χιούστον, σκηνοθέτης της ταινίας, σκόπευε να τη δημιουργήσει ήδη από τη δεκαετία του 1950, αρχικά με τον Κλαρκ Γκέιμπλ και τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στους ρόλους του Ντράβοτ και Κάρνεχαν αντίστοιχα, με τον θάνατο του Μπόγκαρτ το 1957 και αυτόν του Γκέιμπλ το 1960, το σχέδιο του ακυρώθηκε. Κατόπιν οι νέοι υποψήφιοι για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ήταν οι Μπαρτ Λάνκαστερ και Κερκ Ντάγκλας, οι οποίοι αργότερα αντικαταστάθηκαν από τους Ρίτσαρντ Μπάρτον και Πήτερ Ο’ Τουλ. Τη δεκαετία του 1970, ο Χιούστον συνέχισε την αναζήτηση ηθοποιών, με τους Ρόμπερτ Ρέντφορντ και Πωλ Νιούμαν να προσεγγίζονται για τους ρόλους. Ο Νιούμαν ήταν αυτός που συμβούλεψε τον Χιούστον πως οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι πρέπει να παιχθούν από Βρετανούς, και ήταν αυτός που πρότεινε τους Σον Κόνερι και Μάικλ Κέιν στους οποίους τελικά κατέληξαν οι ρόλοι.
Το περιοδικό New York θεώρησε πως πρόκειται για την καλύτερη δουλειά του Χιούστον μετά τη Βασίλισσα της Αφρικής, 23 έτη νωρίτερα το 1951. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης το αποκάλεσαν ως μια φανταστική περιπέτεια παλαιάς κοπής, και μια περιπέτεια κατά την παράδοση του Γκούνγκα Ντιν. Το περιοδικό Τάιμ ανέφερε πως ο Χιούστον ήθελε να κάνει αυτή την ταινία για πάνω από 20 χρόνια, και πως η αναμονή άξιζε.
Η ταινία ήταν υποψήφια για τέσσερα βραβεία Όσκαρ:
Καλύτερης καλλιτεχνικής επιμέλειας (Αλεξάντερ Τράουνερ, Τόνι Ίνγκλις, Πήτερ Τζέιμς)
Καλύτερου σεναρίου (Τζον Χιούστον, Γκλάντις Χιλ)
Καλύτερης ενδυματολογίας (Ίντιθ Χεντ)
Καλύτερου Μοντάζ (Ράσελ Λόιντ)
Ο Μωρίς Ζαρ ο οποίος δημιούργησε τη μουσική σύνθεση, ήταν υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης πρωτότυπης μουσικής επένδυσης.
Η Ίντιθ Χεντ, ήταν επίσης υποψήφια των Βραβείων Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου για την καλύτερη ενδυματολογία, και ο Όσβαλντ Μώρις για την καλύτερη κινηματογράφηση.
Για άλλη μια χρονιά, καλούμε όσους μας τιμήσουν με την παρουσία τους στις προβολές μας, να φέρνουν ό,τι έχουν διαθέσιμο από τρόφιμα μακράς διαρκείας, για το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Συλλόγου.
Τετάρτη 7 Ιουλίου 2021 στις 9:30 μ.μ.
στην αυλή του Φιλοπρόοδου
Ώρα έναρξης προσέλευσης 8:30 μ.μ.
Ένθερμος υποστηρικτής Κινηματοθέατρο «Ολύμπιον»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου