Αλήθεια, δεν είναι απίστευτο το πόσο αλλάζει η ζωή και οι προοπτικές αυτής μέσα στα χρόνια; Πώς αλλάζει η καθημερινότητά μας, εμείς οι ίδιοι, αλλά και οι άνθρωποι γύρω μας.
Πώς και πόσο αλλάζουν οι φιλίες μας. Αυτές που κάποτε ήταν «ιερό» πράγμα, που σχεδόν ορκιζόσουν ότι θα μείνουν αναλλοίωτες στο χρόνο, που δεν θα επηρεαστούν από τις συνθήκες. Εννοείται, ότι αυτό δεν αφορά όλες τις φιλίες.
Υπάρχουν εκείνες, που αντέχουν πεισματικά στο χρόνο, που στηρίζονται στην αγάπη, την ειλικρίνεια και το σεβασμό. Και υπάρχουν κι εκείνες που αποδεικνύονται πρόσκαιρες και κλείνει ο κύκλος τους. Αλλά και εκείνες οι φιλίες που υπάρχουν στη ζωή σου, αλλά αντί να σε γεμίζουν, σε «αδειάζουν» συναισθηματικά, αντί να σε ηρεμούν, σού προκαλούν ένταση. Κι αντί να σε καταλαβαίνουν, είναι έτοιμες να σε επικρίνουν, να σε αμφισβητήσουν. Μπροστά ή πίσω από την πλάτη σου.
Η blogger, Lindsay Troher μέσα από τη δική της προσωπική εμπειρία, μιλάει για τις φιλίες που άλλαξαν στο χρόνο, που δεν άντεξαν όταν εκείνη έγινε μανούλα, που δεν την «γεμίζουν», αλλά την «αδειάζουν». Και καταλήγει ότι δεν χρειάζεται να σπαταλάμε τον πολύτιμο – ως μανούλες – χρόνο μας, σε φιλίες που δεν τον αξίζουν!
«Αγαπητή μαμά,
Στα σχολικά χρόνια, η φιλία ήταν για εσένα το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή σου. Οι φίλες σου ήταν πολύ ψηλά για εσένα και από αυτά που σας απασχολούσαν, ήταν πώς θα τα περάσετε. Πού θα βγείτε, τι θα κάνετε, πώς θα περάσετε το σαββατοκύριακο σας. Η ιδέα ότι θα χάσεις κάτι που είχατε κανονίσει με τις φίλες σου, ήταν, τότε, το χειρότερό σου. Σχεδόν, σε πόναγε. Και στα φοιτητικά χρόνια, δεν άλλαξαν πού τα πράγματα. Μάλιστα, έκανες νέες φιλίες, εξίσου δυνατές. Φιλίες, που άνοιξαν κι έκλεισαν τον κύκλο τους στα φοιτητικά έδρανα, αλλά και άντεξαν στον χρόνο.
Βλέπεις, εκεί προς τα μέσα και κυρίως, προς τα τέλη της δεκαετίας των ’20, η καθεμιά σας, τράβηξε χωριστούς δρόμους. Η καθεμιά από εσάς χάραξε ξεχωριστή παρέα. Άλλες ενδεχομένως να μπήκαν σε μία σοβαρή σχέση, άλλες μπορεί και να παντρεύτηκαν και άλλες ξεκίνησαν μία καριέρα, αποκτώντας ένα νέο κύκλο.
Και, τότε, μία μέρα, εσύ γίνεσαι μανούλα. Η ζωή σου αλλάζει. Όσα ήταν σημαντικά για εσένα, πριν τη μητρότητα, ξαφνικά, δεν έχουν καμία σημασία. Μεγαλώνεις. Μεγαλώνουμε. Δεν έχει σημασία αν είσαι γυναίκα – καριέρας, αν είσαι μαμά που μένει στο σπίτι για να μεγαλώσει το παιδί της. Οι μέρες σου, πλέον είναι γεμάτες, απασχολημένες. Τα πρωινά σου είναι απασχολημένα. Τα απογεύματα σου, το ίδιο. Όπως και τα βράδια σου.
Έχεις να κάνεις τόσα πολλά πράγματα, που πρέπει να γίνουν. Και νιώθεις ότι ο χρόνος δε σου φτάνει. Και αυτόν τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου, θέλεις να τον αφιερώσεις αποκλειστικά και μόνο στην οικογένειά σου. Στο παιδί σου, στον άντρα σου. Θέλεις να πάρεις αγκαλιά το μωρό σου και να μείνεις εκεί. Να μην κάνεις τίποτε άλλο. Να το πάρεις αγκαλιά, χωρίς να βάλεις χρονικά όρια. Θέλεις στο τέλος της βραδιάς, κουρασμένη καθώς είσαι, να απολαύσεις ένα ποτήρι κρασί με τον άντρα σου. Να καθίσετε οι δυο σας και να μιλήσετε για τα νέα της ημέρας σας, για εσάς, για οτιδήποτε. Αρκεί, να αφιερώσετε λίγο χρόνο ο ένας στον άλλον.
files plaka
Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό. Εμείς οι γυναίκες, κυρίως, υπάρχουν φορές που βάζουμε τους άλλους πάνω από εμάς. Μας ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι, θέλουμε να τα κάνουμε όλα και να ευχαριστήσουμε τους πάντες. Υπάρχουν φορές, που δε μπορούμε να πούμε «όχι», για να μη στεναχωρήσουμε τον άλλον ή για να μη σκεφτεί κάτι διαφορετικό από αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα. Ότι δηλαδή είχαμε μία δύσκολη μέρα και δε μπορούμε να δεχτούμε μία φίλη στο σπίτι, η οποία πήρε τηλέφωνο ξαφνικά και είπε ότι θα περάσει να κάνει μία επίσκεψη για να δει το μωρό και εσένα.
Δε μπορείς να της πεις όχι και τρέχεις αλαφιασμένη, να μαζέψεις το σπίτι, για να μην το δει άνω κάτω. Ή δε μπορείς να πεις όχι σε μία συνάντηση που έχετε οι φίλες από τα παλιά. Είσαι κουρασμένη, δεν προλαβαίνεις, αλλά δεν έχεις και κουράγιο ούτε μπάνιο να κάνεις, θέλεις να μείνεις στο σπίτι, αλλά δε μπορείς να ακυρώσεις, γιατί δε θέλεις να σκεφτούν οι παλιές σου φίλες ότι τις κρεμάς, ότι δεν έχεις χρόνο για εκείνες, ότι έχεις αλλάξει. Ενδεχομένως να σκέφτεσαι ότι μπορεί να σε λυπηθούν, που δε βγαίνεις, πλέον. Φοβάσαι, μήπως κάνουν άλλες σκέψεις, από αυτές που ισχύουν στην πραγματικότητα. Ότι δεν έχεις κλειστεί στο σπίτι, ότι δεν είσαι για λύπηση, ενώ απλά είσαι κουρασμένη και βαριέσαι. Αλλά φοβάσαι πώς αν τους πεις το τελευταίο, θα καταλάβουν ότι βαριέσαι τις ίδιες.
Γι’ αυτό, λοιπόν, σταμάτα. Σταμάτα να το κάνεις αυτό. Σταμάτα να σπαταλάς το χρόνο σου, σε κακές φιλίες. Σε αυτές τις παλιές ή και νέες φιλίες, που σε θυμούνται μόνο όταν χρειάζονται κάτι. Σε φίλες που είναι έτοιμες να σε επικρίνουν, να σε σχολιάσουν, να σε κουτσομπολέψουν, να σκεφτούν για εσένα και τη ζωή σου, το χειρότερο σενάριο. Σε αυτές τις φίλες, που δεν έχουν χρόνο να μιλήσουν μαζί σου, όταν τις χρειάζεσαι. Σταμάτα να σπαταλάς χρόνο σε φίλες που σου λένε ότι άλλαξες, ενώ είσαι η ίδια. Απλά, έχει αλλάξει η καθημερινότητα σου και αυτό δε θέλουν να το δεχτούν. Αυτές, λοιπόν, δεν είναι φίλες σου. Μπορεί στο παρελθόν να μοιραστήκατε στιγμές, μυστικά, χαρές, λύπες, αλλά φίλες είναι αυτές που συνεχίζουν να μοιράζονται πράγματα μαζί σου, ακόμη και αν έχει αλλάξει η καθημερινότητά σας, ακόμη αν δε βλέπεστε τόσο συχνά. Ακόμη και αν έχετε οικογένειες ή έχεις εσύ οικογένεια και αυτή όχι.
Φίλη είναι εκείνη που είτε παντρεμένη είτε ελεύθερη, είτε βρίσκεται μακριά είτε κοντά, είναι εκείνη που όταν την χρειαστείς ή σε χρειαστεί, θα είστε εκεί η μία για την άλλη. Είναι εκείνη που θα σε καταλάβει, που θα δεχτεί το «όχι» σου ή το «δε μπορώ» σου. Είναι εκείνη που δεν θα κάνει δεύτερες σκέψεις για εσένα ή τη νέα σου ζωή»!
Πώς και πόσο αλλάζουν οι φιλίες μας. Αυτές που κάποτε ήταν «ιερό» πράγμα, που σχεδόν ορκιζόσουν ότι θα μείνουν αναλλοίωτες στο χρόνο, που δεν θα επηρεαστούν από τις συνθήκες. Εννοείται, ότι αυτό δεν αφορά όλες τις φιλίες.
Υπάρχουν εκείνες, που αντέχουν πεισματικά στο χρόνο, που στηρίζονται στην αγάπη, την ειλικρίνεια και το σεβασμό. Και υπάρχουν κι εκείνες που αποδεικνύονται πρόσκαιρες και κλείνει ο κύκλος τους. Αλλά και εκείνες οι φιλίες που υπάρχουν στη ζωή σου, αλλά αντί να σε γεμίζουν, σε «αδειάζουν» συναισθηματικά, αντί να σε ηρεμούν, σού προκαλούν ένταση. Κι αντί να σε καταλαβαίνουν, είναι έτοιμες να σε επικρίνουν, να σε αμφισβητήσουν. Μπροστά ή πίσω από την πλάτη σου.
Η blogger, Lindsay Troher μέσα από τη δική της προσωπική εμπειρία, μιλάει για τις φιλίες που άλλαξαν στο χρόνο, που δεν άντεξαν όταν εκείνη έγινε μανούλα, που δεν την «γεμίζουν», αλλά την «αδειάζουν». Και καταλήγει ότι δεν χρειάζεται να σπαταλάμε τον πολύτιμο – ως μανούλες – χρόνο μας, σε φιλίες που δεν τον αξίζουν!
«Αγαπητή μαμά,
Στα σχολικά χρόνια, η φιλία ήταν για εσένα το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή σου. Οι φίλες σου ήταν πολύ ψηλά για εσένα και από αυτά που σας απασχολούσαν, ήταν πώς θα τα περάσετε. Πού θα βγείτε, τι θα κάνετε, πώς θα περάσετε το σαββατοκύριακο σας. Η ιδέα ότι θα χάσεις κάτι που είχατε κανονίσει με τις φίλες σου, ήταν, τότε, το χειρότερό σου. Σχεδόν, σε πόναγε. Και στα φοιτητικά χρόνια, δεν άλλαξαν πού τα πράγματα. Μάλιστα, έκανες νέες φιλίες, εξίσου δυνατές. Φιλίες, που άνοιξαν κι έκλεισαν τον κύκλο τους στα φοιτητικά έδρανα, αλλά και άντεξαν στον χρόνο.
Βλέπεις, εκεί προς τα μέσα και κυρίως, προς τα τέλη της δεκαετίας των ’20, η καθεμιά σας, τράβηξε χωριστούς δρόμους. Η καθεμιά από εσάς χάραξε ξεχωριστή παρέα. Άλλες ενδεχομένως να μπήκαν σε μία σοβαρή σχέση, άλλες μπορεί και να παντρεύτηκαν και άλλες ξεκίνησαν μία καριέρα, αποκτώντας ένα νέο κύκλο.
Και, τότε, μία μέρα, εσύ γίνεσαι μανούλα. Η ζωή σου αλλάζει. Όσα ήταν σημαντικά για εσένα, πριν τη μητρότητα, ξαφνικά, δεν έχουν καμία σημασία. Μεγαλώνεις. Μεγαλώνουμε. Δεν έχει σημασία αν είσαι γυναίκα – καριέρας, αν είσαι μαμά που μένει στο σπίτι για να μεγαλώσει το παιδί της. Οι μέρες σου, πλέον είναι γεμάτες, απασχολημένες. Τα πρωινά σου είναι απασχολημένα. Τα απογεύματα σου, το ίδιο. Όπως και τα βράδια σου.
Έχεις να κάνεις τόσα πολλά πράγματα, που πρέπει να γίνουν. Και νιώθεις ότι ο χρόνος δε σου φτάνει. Και αυτόν τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που έχεις στη διάθεσή σου, θέλεις να τον αφιερώσεις αποκλειστικά και μόνο στην οικογένειά σου. Στο παιδί σου, στον άντρα σου. Θέλεις να πάρεις αγκαλιά το μωρό σου και να μείνεις εκεί. Να μην κάνεις τίποτε άλλο. Να το πάρεις αγκαλιά, χωρίς να βάλεις χρονικά όρια. Θέλεις στο τέλος της βραδιάς, κουρασμένη καθώς είσαι, να απολαύσεις ένα ποτήρι κρασί με τον άντρα σου. Να καθίσετε οι δυο σας και να μιλήσετε για τα νέα της ημέρας σας, για εσάς, για οτιδήποτε. Αρκεί, να αφιερώσετε λίγο χρόνο ο ένας στον άλλον.
files plaka
Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό. Εμείς οι γυναίκες, κυρίως, υπάρχουν φορές που βάζουμε τους άλλους πάνω από εμάς. Μας ενδιαφέρει τι σκέφτονται οι άλλοι, θέλουμε να τα κάνουμε όλα και να ευχαριστήσουμε τους πάντες. Υπάρχουν φορές, που δε μπορούμε να πούμε «όχι», για να μη στεναχωρήσουμε τον άλλον ή για να μη σκεφτεί κάτι διαφορετικό από αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα. Ότι δηλαδή είχαμε μία δύσκολη μέρα και δε μπορούμε να δεχτούμε μία φίλη στο σπίτι, η οποία πήρε τηλέφωνο ξαφνικά και είπε ότι θα περάσει να κάνει μία επίσκεψη για να δει το μωρό και εσένα.
Δε μπορείς να της πεις όχι και τρέχεις αλαφιασμένη, να μαζέψεις το σπίτι, για να μην το δει άνω κάτω. Ή δε μπορείς να πεις όχι σε μία συνάντηση που έχετε οι φίλες από τα παλιά. Είσαι κουρασμένη, δεν προλαβαίνεις, αλλά δεν έχεις και κουράγιο ούτε μπάνιο να κάνεις, θέλεις να μείνεις στο σπίτι, αλλά δε μπορείς να ακυρώσεις, γιατί δε θέλεις να σκεφτούν οι παλιές σου φίλες ότι τις κρεμάς, ότι δεν έχεις χρόνο για εκείνες, ότι έχεις αλλάξει. Ενδεχομένως να σκέφτεσαι ότι μπορεί να σε λυπηθούν, που δε βγαίνεις, πλέον. Φοβάσαι, μήπως κάνουν άλλες σκέψεις, από αυτές που ισχύουν στην πραγματικότητα. Ότι δεν έχεις κλειστεί στο σπίτι, ότι δεν είσαι για λύπηση, ενώ απλά είσαι κουρασμένη και βαριέσαι. Αλλά φοβάσαι πώς αν τους πεις το τελευταίο, θα καταλάβουν ότι βαριέσαι τις ίδιες.
Γι’ αυτό, λοιπόν, σταμάτα. Σταμάτα να το κάνεις αυτό. Σταμάτα να σπαταλάς το χρόνο σου, σε κακές φιλίες. Σε αυτές τις παλιές ή και νέες φιλίες, που σε θυμούνται μόνο όταν χρειάζονται κάτι. Σε φίλες που είναι έτοιμες να σε επικρίνουν, να σε σχολιάσουν, να σε κουτσομπολέψουν, να σκεφτούν για εσένα και τη ζωή σου, το χειρότερο σενάριο. Σε αυτές τις φίλες, που δεν έχουν χρόνο να μιλήσουν μαζί σου, όταν τις χρειάζεσαι. Σταμάτα να σπαταλάς χρόνο σε φίλες που σου λένε ότι άλλαξες, ενώ είσαι η ίδια. Απλά, έχει αλλάξει η καθημερινότητα σου και αυτό δε θέλουν να το δεχτούν. Αυτές, λοιπόν, δεν είναι φίλες σου. Μπορεί στο παρελθόν να μοιραστήκατε στιγμές, μυστικά, χαρές, λύπες, αλλά φίλες είναι αυτές που συνεχίζουν να μοιράζονται πράγματα μαζί σου, ακόμη και αν έχει αλλάξει η καθημερινότητά σας, ακόμη αν δε βλέπεστε τόσο συχνά. Ακόμη και αν έχετε οικογένειες ή έχεις εσύ οικογένεια και αυτή όχι.
Φίλη είναι εκείνη που είτε παντρεμένη είτε ελεύθερη, είτε βρίσκεται μακριά είτε κοντά, είναι εκείνη που όταν την χρειαστείς ή σε χρειαστεί, θα είστε εκεί η μία για την άλλη. Είναι εκείνη που θα σε καταλάβει, που θα δεχτεί το «όχι» σου ή το «δε μπορώ» σου. Είναι εκείνη που δεν θα κάνει δεύτερες σκέψεις για εσένα ή τη νέα σου ζωή»!
mothersblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου