Σε ειδικό ξενώνα για ασυνόδευτους ανηλίκους πρόκειται να μεταφερθεί ο 16χρονος που βρίσκεται στο ΚΥΤ Φυλακίου Έβρου κι έστειλε επιστολή προς τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για τις συνθήκες διαβίωσής του, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Όπως δήλωσαν οι ίδιες πηγές στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «έχει ήδη δρομολογηθεί η μεταφορά του σε ειδικό ξενώνα για ασυνόδευτους ανηλίκους. Παράλληλα, συνολικά, 14 ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόκειται να μεταφερθούν τις επόμενες ημέρες από το ΚΥΤ Φυλακίου Έβρου, σε ξενώνα για ασυνόδευτους ανηλίκους, δηλαδή σε δομή όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι πραγματικά πολύ καλές».
Στην επιστολή – κόλαφο, που έδωσαν στο φως της δημοσιότητας οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ο 16χρονος αποκαλύπτει πως έχει επιχειρήσει τρεις φορές να βάλει τέλος στη ζωή του, ενώ υποστηρίζει πως συνεχίζει να έχει στο μυαλό του αυτές τις τραγικές σκέψεις. Ο λόγος; Σύμφωνα με τον ίδιο, οι συνθήκες στο προσφυγικό κέντρο στον Έβρο.
«Προσπάθησα να κρεμαστώ στο κοντέινερ. Έχω προσπαθήσει να αυτοκτονήσω τρεις φορές και συνεχίζω να κάνω τις ίδιες σκέψεις. Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου», γράφει χαρακτηριστικά ο έφηβος πρόσφυγας.
«Το φαγητό, για παράδειγμα, είναι χάλια, αν το δίναμε στα σκυλιά δεν θα το έτρωγαν. Ο καθένας μού υπόσχεται ότι θα με βοηθήσει, αλλά είμαι ακόμα εδώ. Έχω μιλήσει με ψυχολόγο τρεις φορές, κι άλλες δύο φορές με ψυχίατρο στην Αλεξανδρούπολη. Η ψυχίατρος ήρθε εδώ μία φορά, αλλά δεν με βοήθησε αυτό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. Θέλω μόνο να βγω, δεν χρειάζομαι κανέναν. Θα βρω το δρόμο μου…», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Παράλληλα, ο 16χρονος περιγράφει το Γολγοθά που πέρασε μέχρι να φτάσει από τη Συρία στην Τουρκία και στη συνέχεια στην Ελλάδα.
Αποκαλύπτει πως οι γονείς του παραμένουν ακόμη στη Συρία και πως τους πήρε μήνες για να μαζέψουν τα χρήματα για να μπορέσει εκείνος να ταξιδέψει στην Ευρώπη.
Επίσης, μιλάει για το ναυάγιο που έζησε όταν αναποδογύρισε η βάρκα που τον μετέφερε από το Μποντρούμ στην Κω, ενώ αναφέρει πως ακόμα χρήματα στο διακινητή.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, απευθύνουν έκκληση στις Αρχές «να ανταποκριθούν στο ρόλο τους και να προσφέρουν επειγόντως την απαραίτητη φροντίδα υγείας σε πρόσφυγες και μετανάστες».
Η επιστολή Κόλαφος
«Πριν από τρία χρόνια αποφάσισα να φύγω από τη Συρία εξαιτίας του πολέμου. Η οικογένειά μου είναι ακόμα εκεί, δεν μπορούσαν να έρθουν μαζί μου επειδή οι γονείς έχουν προβλήματα υγείας. Η μητέρα μου έχει πρόβλημα με την καρδιά της και δεν μπορεί να περπατήσει καλά, ενώ ο πατέρας μου έχει χρόνια ασθένεια. Έχω μια αδελφή στην Αμερική κι άλλη μία στη Σαουδική Αραβία, όμως δεν ήθελα να πάω να τις βρω. Θέλω να φτιάξω το μέλλον μου μόνος μου, στην Ευρώπη...
Η οικογένειά μου χρειάστηκε πολύ καιρό για να μαζέψει τα χρήματα γι' αυτό το ταξίδι. Από τη Συρία πέρασα στην Τουρκία, όπου έμεινα οκτώ μήνες. Εκεί δούλευα και μοιραζόμουν ένα διαμέρισμα με άλλα παιδιά. Ήμουν σερβιτόρος και δούλευα και σε πλυντήριο αυτοκινήτων για να μαζέψω χρήματα και να έρθω στην Ελλάδα. Ακόμα χρωστάω χρήματα στον διακινητή και πρέπει να τα βρω όταν βγω από εδώ [το ΚΥΤ].
Κατάφερα να έρθω στην Ελλάδα με τη δεύτερη προσπάθεια. Την πρώτη φορά, πήγα στο Μποντρούμ για να περάσω απέναντι στην Κω. Πήραμε μια μικρή βάρκα που ήταν για 4-5 άτομα μόνο, αλλά ο διακινητής έβαλε μέσα 11 από εμάς. Ακόμα και τα σωσίβια που μας έδωσε ήταν μεταχειρισμένα. Είχαμε φτάσει σχεδόν στα μισά όταν η βάρκα αναποδογύρισε και πέσαμε στη θάλασσα.
Μείναμε μισή ώρα στο νερό, μέχρι που μας μάζεψε το τουρκικό λιμενικό και μας γύρισε στην Τουρκία. Μείναμε με τα βρεγμένα ρούχα όλη μέρα. Όποτε έκανα μια ερώτηση, με έσπρωχναν και με χτυπούσαν. Μας χτυπούσαν πολύ και μας έδιναν φαγητό μόνο μία φορά τη μέρα, λίγα μπισκότα και χυμό μόνο.
Την άλλη μέρα με άφησαν και έστειλαν όλους τους Σύρους στην Ούρφα (μια πόλη στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας). Ύστερα, γυρίσαμε με λεωφορείο στην Κωνσταντινούπολη. Κάναμε 20 ώρες να φτάσουμε, επειδή ήμασταν 30-35 σε ένα λεωφορείο που είχε μόνο 9 θέσεις. Από την Κωνσταντινούπολη πήγαμε στον ποταμό Έβρο για να περάσουμε στην Ελλάδα.
Από τότε, εδώ και δύο μήνες, βρίσκομαι εδώ στο ΚΥΤ. Προσπάθησα να κρεμαστώ στο κοντέινερ. Έχω προσπαθήσει να αυτοκτονήσω τρεις φορές και συνεχίζω να κάνω τις ίδιες σκέψεις. Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου.
Το φαγητό, για παράδειγμα, είναι χάλια, αν το δίναμε στα σκυλιά δεν θα το έτρωγαν. Ο καθένας μού υπόσχεται ότι θα με βοηθήσει, αλλά είμαι ακόμα εδώ. Έχω μιλήσει με ψυχολόγο τρεις φορές, κι άλλες δύο φορές με ψυχίατρο στην Αλεξανδρούπολη. Η ψυχίατρος ήρθε εδώ μία φορά, αλλά δεν με βοήθησε αυτό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. Θέλω μόνο να βγω, δεν χρειάζομαι κανέναν. Θα βρω τον δρόμο μου…»
πηγές
newsbomb.gr
msf.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου